Rotterdamse Poort

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Rotterdamse Poort
Twee gezichten op de Rotterdamse Poort (Delft)
Locatie
Coördinaten 52° 0′ NB, 4° 22′ OL
Status en tijdlijn
Status Gesloopt
Oorspr. functie Stadspoort
Start bouw 1396[1]
Bouw gereed 1514
Afgebroken 1834
Detailkaart
Rotterdamse Poort (Centrum)
Rotterdamse Poort
Portaal  Portaalicoon   Civiele techniek en bouwkunde

De Rotterdamse Poort was een poort in de Nederlandse stad Delft, gelegen nabij het voormalige Legermuseum, de plaats waar de Schie is verbonden met de grachten van Delft.

De poort is na 1450 en voor 1600 gebouwd. Het poortgebouw was 13,50 m bij 13,20 m. De doorgang had waarschijnlijk een breedte van 3,70 m.[2]

De poort is onder meer vastgelegd door Johannes Vermeer in zijn schilderij Gezicht op Delft.

In de Middeleeuwen stond de Rotterdamsepoort ook bekend als de Wittevrouwenpoort vanwege het nabijgelegen klooster Koningsveld, waar witgeklede zusters woonden. Later werd de poort bekend als de Sint-Jacobspoort omdat het schippersgilde, met de patroonheilige de apostel Jacobus, de zaal op de bovenverdieping van het poortgebouw gebruikte. Tijdens de achttiende eeuw werd de voorpoort afgebroken en werd de gevel van de hoofdpoort vervangen door een classicistisch ontwerp. De doorgang naar de stadssingel aan de rechterkant kon daardoor breder worden gemaakt.[3] De poort werd uiteindelijk afgebroken in de periode 1834-1836.

Galerij[bewerken | brontekst bewerken]