Russell Gunn

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Russell Gunn
Russell Gunn in 2018
Algemene informatie
Geboren Chicago, 20 oktober 1971
Geboorteplaats ChicagoBewerken op Wikidata
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Werk
Genre(s) jazz
Beroep muzikant
Instrument(en) trombone, trompet, bugel, toetsen, percussie
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Russell Gunn (Chicago, 20 oktober 1971)[1][2][3] is een Amerikaanse jazzmuzikant (trombone, trompet, bugel, toetsen, percussie) van de modern jazz.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Russell Gunn groeide op in East St. Louis en won in 1989 een amateurconcours als trompettist, maar hij hield zich aanvankelijk alleen bezig met hiphop. Daarna speelde hij in de band van Oliver Lake en ging hij begin jaren 1990 naar New York. Hij werkte daar in het neo-bop jazzcircuit met Branford Marsalis' band Buckshot LeFonque en het Lincoln Center Jazz Orchestra[4] en werkte mee aan albums van Wynton Marsalis, Greg Tardy, James Hurt en Carlos Garnett. In 1992 nam hij met Hurt, Tardy en Stefon Harris en Eric Revis zijn eerste album Gunn Fu op als leader voor HighNote Records. Zijn albums Ethnomusicology Vol. 1 (2000) en Ethnomusicology Vol. 2 (2002) werden genomineerd voor de Grammy Award, waarbij hij, net als in het Buckshot LaFonque-project van Marsalis, eigentijdse stijlen als rhythm-and-blues en hiphop betrekt.

Tegenwoordig werkt Gunn met het ensemble Bionic, waarmee hij het album Krunk Jazz opnam en met de kleinere formatie Electrik Butterfly.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Als leader

  • 1996: Gun Fu (HighNote Records)
  • 1997: Love Requiem (HighNote Records)
  • 1998: Ethnomusicology Vol. 1 (HighNote Records)
  • 1999: Smokin' Gunn (HighNote Records)
  • 2004: Mood Swings (HighNote Records)

Als sideman en co-leader

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]