Schloss Glienicke
| Het Slot Glienicke | ||
|---|---|---|
| Onderdeel van de werelderfgoedinschrijving: Paleizen en parken van Potsdam en Berlijn | ||
| ||
Zuidgevel van Schloss Glienicke
| ||
| Land |  Duitsland
| |
| UNESCO-regio | Europa en Noord-Amerika | |
| Criteria | i, ii, iv | |
| Inschrijvingsverloop | ||
| UNESCO-volgnr. | 532 | |
| Inschrijving | 1990 (14e sessie) | |
| Uitbreiding | 1992 en 1999 | |
| UNESCO-werelderfgoedlijst | ||
Schloss Glienicke is een paleis in Berlijn.
Het paleis dateert van 1825 en werd door architect Karl Friedrich Schinkel gebouwd als zomerpaleis voor prins Karel van Pruisen.
Ontwerp
[bewerken | brontekst bewerken]Het ontwerp van het park rond het paleis is van Peter Joseph Lenné. Achter het neoklassieke paleis staat rond een binnenplaats een aantal bouwwerken, waaronder een pergola en de behuizing van het personeel. In de omgeving van het paleis bevindt zich een eveneens door Schinkel ontworpen Koetshuis, nu een restaurant, een orangerie en kassen van Ludwig Persius. Deze ontwierp ook het Klosterhof, een imitatieklooster met een aantal paviljoens. Op de muren van deze gebouwen werden vele uit Italië afkomstige Byzantijnse en romaanse decoraties aangebracht.
Omgeving
[bewerken | brontekst bewerken]Aan het meer in het park is de Grosse Neugierde gelegen, een rond paviljoen waarvan het ontwerp is gebaseerd op het Atheense monument voor Lysikrates uit de 4de eeuw v.Chr. Dit paviljoen biedt uitzicht over de Havel en de Glienicker Brücke (die tijdens het DDR-regime de Brug van Eenheid heette). De brug was een onderdeel van de grens tussen Oost-Duitsland en West-Berlijn, in de Koude Oorlog werden hier gevangenen uitgewisseld.
· 
· 