Naar inhoud springen

Sextus Tarquinius Superbus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door AGL (overleg | bijdragen) op 17 feb 2020 om 15:29.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Sextus Tarquinius Superbus
Tekening van de verkrachting door Sextus Tarquinius met Lucretia door Simone Cantarini en Johann Peter Pichler, 1792
Tekening van de verkrachting door Sextus Tarquinius met Lucretia door Simone Cantarini en Johann Peter Pichler, 1792
Vader Lucius Tarquinius Superbus
Dynastie Gens Tarquinii
Portaal  Portaalicoon   Romeinse Rijk

Sextus Tarquinius Superbus was de zoon van de laatste legendarische koning van Rome, Lucius Tarquinius Superbus. Hij werd vooral berucht voor zijn verkrachting van Lucretia, de vrouw van Lucius Tarquinius Collatinus.

Na een nachtelijke discussie rond het haardvuur tijdens de belegering van Ardea, besloten Sextus Tarquinius en zijn mannen om uit te gaan en hun vrouwen te bespieden om te zien dewelke de beste was. Dus zo reden ze uit in de nacht en, toen ze arriveerden bij de deur van Collatinus' huis, zagen ze Lucretia zich gedragen als een goede matrona, in tegenstelling tot de andere vrouwen die ze hadden gezien. Enkele dagen later kwam Sextus terug met de bedoeling met haar het bed te delen, maar Lucretia weigerde. Nadat hij gedreigd had haar te doden en samen met een dode slaaf in bed te leggen, zodat de andere zouden denken dat ze onkuis was geweest, gaf ze eindelijk toe. Kort daarop, zond Lucretia een boodschap aan haar vader en haar echtgenoot, vertelde hun alles en pleegde tot slot zelfmoord, ze stak een mes in haar borst. De revolutie die hierop werd ontketend door een vriend van haar echtgenoot, Lucius Iunius Brutus, maakte een einde aan de heerschappij van Tarquinius Superbus en was het begin van de Romeinse Republiek, waar Brutus de eerste consul van zou zijn. Tarquinius vluchtte naar Gabii, waar hij zichzelf tot koning kroonde, maar hij werd uiteindelijk vermoord uit wraak voor zijn daden.

Antieke bronnen