Naar inhoud springen

Simonne Mathieu

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Simone Passemard)
Simonne Mathieu
1926: internationaal kampioenschap op de Racing Club in Parijs
1926: internationaal kampioenschap op de Racing Club in Parijs
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Frankrijk Frankrijk
Geboorteplaats Neuilly-sur-Seine, Frankrijk
Geboortedatum 31 januari 1908
Slaghand rechts
Hall of Fame 2006 (en) profiel
Enkelspel
Hoogste positie 3e[1] (1932)[2]
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros winst (1938, 1939)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon halve finale (1930–1932, 1934, 1936, 1937)
Dubbelspel
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros winst (1933, 1934, 1936–1939)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon winst (1933, 1934, 1937)
Vlag van Verenigde Staten US Open finale (1938)
Gemengd dubbelspel
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros winst (1937, 1938)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon finale (1937)
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Simonne Mathieu, née Simonne Passemard (Neuilly-sur-Seine, 31 januari 1908 – Chatou (nabij Parijs), 7 januari 1980) was een tennisspeelster uit Frankrijk. Op zeventienjarige leeftijd (14 oktober 1925) trad zij in het huwelijk met René Mathieu,[3] badmintonspeler en directeur van het tennis- en badmintontijdschrift Smash.[4] In 1926 werd zij op Roland Garros kampioen bij de junioren.[4]

Mathieu was actief in het internationale tennis van 1925 tot en met juni 1940.[4] Van 1929 tot en met 1939 was zij de nummer één van Frankrijk.[5] Op de internationale ranglijst bereikte zij de derde plaats, in 1932.[6][7][8]

De vrouwendubbelspeltrofee van Roland Garros, de Coupe Simonne-Mathieu,[9][10] is naar haar vernoemd.[11] In 2006 werd zij opgenomen in de internationale Tennis Hall of Fame.

Tennisloopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]

Mathieu debuteerde op zeventienjarige leeftijd (toen nog ongehuwd, en derhalve ingeschreven als Mlle Passemard) op de grote, internationale platforms[12] door in 1925 deel te nemen aan de Franse kampioenschappen (de voorloper van de Open Franse kampioenschappen op Roland Garros). In het enkelspel waren er 34 deelneemsters – Mathieu was het vierde reekshoofd en bereikte de kwartfinale waarin zij verloor van haar dubbelspelmaatje, de Griekse Helene Contostavlos, met wie zij in het dubbelspel niet voorbij de eerste ronde kwam. Roland Garros bleef Mathieu's prioriteit, en zij stond in de periode 1929–1939 acht keer in de enkelspelfinale – na zesmaal de finale te hebben verloren, waarvan drie keer op rij van de Duitse Hilde Sperling, kon Mathieu in 1938 en 1939 de titel mee naar huis nemen. Ook aan The Championships in Wimbledon nam zij jaarlijks deel – zij bereikte daar zes keer de halve finale, maar kwam nooit verder dan dat.

In het vrouwendubbelspel hoefde zij op Roland Garros slechts één keer de finale prijs te geven – zes keer wist zij de trofee in de wacht te slepen: twee keer met de Amerikaanse Elizabeth Ryan (1933 en 1934), drie keer met de Britse Billie Yorke (1936–1938) en in 1939 nogmaals met Jadwiga Jędrzejowska uit Polen. Ook op Wimbledon wist zij – naast twee verloren finales – driemaal te winnen: twee keer met Ryan en nog een keer met Yorke. Bij haar enige deelname aan de US Open (1938) bereikte zij de finale, met Jędrzejowska aan haar zijde.

In het gemengd dubbelspel won zij op Roland Garros tweemaal de titel, waarbij moet worden aangetekend dat zij in 1938 tot drievoudig kampioen kon worden gekroond: zij won het enkelspel, het vrouwendubbelspel en het gemengd dubbelspel (samen met Joegoslaaf Dragutin Mitić).

Tweede Wereldoorlog

[bewerken | brontekst bewerken]

Eind juli 1939 reisde Mathieu naar de Verenigde Staten voor een tennistoernooitournee.[13] Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, was zij nog in de Verenigde Staten.[4] Na een oproep via de BBC-radio, door generaal De Gaulle vanuit Londen op 18 juni 1940[14] waarin hij de Fransen opriep om het verzet tegen nazi-Duitsland niet op te geven, brak Simonne Mathieu haar Amerikaanse tournee af en reisde met de SS "President Roosevelt" terug naar Europa. Zij besloot in Londen te blijven waar zij (na een partijtje tennis ten behoeve van het Rode Kruis op 20 juli 1940[15]) zich in eerste instantie in dienst stelde van de Britse koning, bij de Women's Voluntary Service, waar zij als chauffeuse en vertaalster fungeerde.[4] In september 1940 belastte admiraal Muselier haar met de taak om een Corps féminin des volontaires françaises op te richten, dat vervolgens ging functioneren als onderdeel van de op 7 november 1940 opgerichte organisatie "Vrije Franse strijdkrachten" (France libre). Mathieu werd de eerste commandant van dit vrouwencorps, en organiseerde rekrutering en training.[16][17] Zij had de rang van luitenant en voerde dit corps aan tot het eind van 1941.[18]

In december 1941 werd Mathieu toegewezen aan de cryptografische dienst van het Bureau central de renseignements et d'action, de inlichtingendienst van de "Vrije Franse strijdkrachten". In 1943 was zij aan de zijde van generaal De Gaulle in Algerije, met wie zij op de dag van de bevrijding (26 augustus 1944) Parijs binnentrok. Inmiddels had zij de rang van kapitein.[16] Drie weken later, op 17 september 1944, was zij weer present op het gravel van Porte d'Auteuil, waar zij scheidsrechter was voor een tenniswedstrijd tussen Henri Cochet en Yvon Petra.[4]

Tennisleven na de oorlog

[bewerken | brontekst bewerken]

In juli 1945 schreef Mathieu zich meteen in op het dubbelspeltoernooi van Roland Garros, samen met Myrtil Brunnarius. Zij bereikten de finale, waarin zij verloren van de gezusters Paulette Iribarne-Fritz en Simone Iribarne-Lafargue.[19]

In 1947 nam Mathieu nog één keer deel aan "Roland Garros" – samen met de Luxemburgse Alice Weiwers bereikte zij de kwartfinale in het vrouwendubbelspel.[20] In de periode 1949–1960 fungeerde zij als team captain in het vrouwentennis.

Mathieu ontving de onderscheiding van Officier de la Légion d'honneur.[4] Zij overleed op 72-jarige leeftijd in Chatou, een tiental kilometers buiten de Boulevard Périphérique van Parijs, en werd begraven op het Cimetière du Père-Lachaise.[21]

Finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 1938-06-11 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Frankrijk Nelly Adamson 6-0, 6-3
2. 1938-10-16 Vlag van Verenigde Staten Berkeley gravel Vlag van Australië Nancye Wynne 6-1, 6-0
3. 1939-06-18 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Polen Jadwiga Jędrzejowska 6-3, 8-6
verloren finales
1. 1929-06-02 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Helen Wills 3-6, 4-6
2. 1932-06-04 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Helen Wills-Moody 5-7, 1-6
3. 1933-06-04 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Verenigd Koninkrijk Margaret Scriven 2-6, 6-4, 4-6
4. 1935-06-02 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van nazi-Duitsland Hilde Sperling 2-6, 1-6
5. 1936-06-01 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van nazi-Duitsland Hilde Sperling 3-6, 4-6
6. 1937-05-30 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van nazi-Duitsland Hilde Sperling 2-6, 4-6

Finaleplaatsen dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales vrouwendubbelspel
1. 1933-06-04 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Elizabeth Ryan Vlag van Frankrijk Sylvie Henrotin
Vlag van Frankrijk Colette Rosambert
6-1, 6-3
2. 1933-07-08 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon gras Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Elizabeth Ryan Vlag van Verenigd Koninkrijk Freda James
Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Yorke
6-2, 9-11, 6-4
3. 1934-06-03 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Elizabeth Ryan Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Helen Jacobs
Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Sarah Palfrey
3-6, 6-4, 6-2
4. 1934-07-07 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon gras Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Elizabeth Ryan Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Dorothy Andrus
Vlag van Frankrijk Sylvie Henrotin
6-3, 6-3
5. 1936-06-01 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Yorke Vlag van Polen Jadwiga Jędrzejowska
Vlag van Verenigd Koninkrijk Susan Noel
2-6, 6-4, 6-4
6. 1937-05-30 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Yorke Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Dorothy Andrus
Vlag van Frankrijk Sylvie Henrotin
3-6, 6-2, 6-2
7. 1937-07-03 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon gras Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Yorke Vlag van Verenigd Koninkrijk Phyllis King
Vlag van Verenigd Koninkrijk Elsie Pittman
6-3, 6-3
8. 1938-06-11 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Yorke Vlag van Frankrijk Nelly Adamson
Vlag van Frankrijk Arlette Halff
6-3, 6-3
9. 1939-06-18 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Polen Jadwiga Jędrzejowska Vlag van Joegoslavië (1918–1943) Alice Florian
Vlag van Joegoslavië (1918–1943) Hella Kovac
7-5, 7-5
verloren finales vrouwendubbelspel
1. 1930-06-01 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Frankrijk Simone Barbier Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Elizabeth Ryan
Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Helen Wills
3-6, 1-6
2. 1935-07-06 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon gras Vlag van nazi-Duitsland Hilde Sperling Vlag van Verenigd Koninkrijk Freda James
Vlag van Verenigd Koninkrijk Kay Stammers
1-6, 4-6
3. 1938-07-01 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon gras Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Yorke Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Sarah Fabyan
Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Alice Marble
2-6, 3-6
4. 1938-09-25 Vlag van Verenigde Staten US Open gras Vlag van Polen Jadwiga Jędrzejowska Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Sarah Fabyan
Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Alice Marble
8-6, 4-6, 3-6
5. 1945-08-02 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Frankrijk Myrtil Brunnarius Vlag van Frankrijk Paulette Iribarne-Fritz
Vlag van Frankrijk Simone Iribarne-Lafargue
3-6, 1-6
gewonnen finales gemengd dubbelspel
1. 1937-05-30 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Frankrijk Yvon Petra Vlag van nazi-Duitsland Marie-Luise Horn
Vlag van Frankrijk Roland Journu
7-5, 7-5
2. 1938-06-11 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Dragutin Mitić Vlag van Australië Nancye Wynne
Vlag van Frankrijk Christian Boussus
2-6, 6-3, 6-4
verloren finales gemengd dubbelspel
1. 1937-07-03 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon gras Vlag van Frankrijk Yvon Petra Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Alice Marble
Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Donald Budge
4-6, 1-6
2. 1939-07-01 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Franjo Kukuljević Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Sarah Fabyan
Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Elwood Cooke
6-4, 1-6, 5-7

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
Toernooi 1925 1926 1927 1929 1930 1931 1932 1933 1934 1935 1936 1937 1938 1939 1946
Vlag van Australië Australian Open
Vlag van Frankrijk Roland Garros KF KF 3R F KF KF F F HF F F F W W
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 2R 3R HF HF HF KF HF KF HF HF KF KF 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1925 1926 1927 1929 1930 1931 1932 1933 1934 1935 1936 1937 1938 1939 1945 1946 1947
Vlag van Australië Australian Open g.t.
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R KF KF HF F HF HF W W KF W W W W F KF
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R KF 2R 3R W W F KF W F 1R g.t. KF 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open F

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1929 1930 1937 1938 1939
Vlag van Australië Australian Open
Vlag van Frankrijk Roland Garros KF KF W W F
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon F
Vlag van Verenigde Staten US Open
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Simonne Mathieu.