Soraya Tarzi
| Soraya Tarzi | ||
|---|---|---|
| ||
Officieel portret van Soraya Tarzi, circa 1628
| ||
| Koningin-gemalin van Afghanistan | ||
| Regeerperiode | 9 juni 1926 - 14 januari 1929 | |
| Opvolger | Mah Parwar Begum | |
| Huis | Mohammadzai | |
| Vader | Mahmud Tarzi | |
| Moeder | Asma Rasmiya Khanum | |
| Geboren | 24 november 1899 Damascus, Ottomaanse Rijk | |
| Gestorven | 20 april 1968 Rome, Italië | |
| Partner | Amanullah Khan | |
| Religie | Islam | |
Soraya Tarzi (Damascus, 24 november 1899 - Rome, 20 april 1968) was door haar huwelijk met Amanoellah Khan koningin-gemalin van Afghanistan.
Biografie
Vroege jaren
Soraya Tarzi werd geboren in Damascus, waar haar familie als bannelingen leefde, als de dochter van de Afghaanse Sardar Mahmud Tarzi. Onder zijn hoede maakte zij kennis met de westerse ideeën over onderwijs, bestuur en cultuur.[1] Toen Habiboellah Khan in 1901 de troon besteeg nodigde hij de verbannen Afghaanse leiders uit om terug te keren naar hun vaderland. Zo keerde ook de familie Tarzi terug naar Afghanistan. Aan het Afghaanse koninklijke hof leerde Soraya Tarzi de zoon van Habiboellah, Amanoellah Khan, kennen. In de zomer van 1913 trouwde het tweetal.
Koningin-gemalin
Habiboellah Khan werd in 1919 vermoord waarop zijn zoon Amanoellah de troon besteeg. De nieuwe koning ontpopte zich als een hervormer op economisch en militair gebied, terwijl zijn vrouw zich bezig hield met hervormingen op sociaal gebied. Het koninklijk echtpaar werkte dan ook veel samen. In 1926 zei koning Amanoellah over haar: "Ik ben uw koning, maar de minister van onderwijs is mijn vrouw, uw koningin." Tarzi was ook verantwoordelijk voor het openen van de allereerste vrouwenschool in Afghanistan. Ook richtte ze samen met haar moeder het eerste vrouwenmagazine, Ershad-I-Niswan, van het land op.[2] Soraya Tarzi zou de enige vrouw blijven van Amanoellah en hij zou daarmee de Afghaanse heerser worden met een monogaam huwelijk. Het tweetal sprak zich ook herhaaldelijk uit tegen polygamie en probeerde het gebruik uit te bannen. In het openbaar verscheen Soraya Tarzi zonder sluier en ze moedigde ook andere vrouwen aan om haar voorbeeld te volgen.[1]
In 1927 maakte Soraya Tarzi samen met haar man een reis naar Europa. Ze verkreeg aan de Universiteit van Oxford een eredoctoraat en ze hadden een audiëntie bij de paus. Ook spraken ze met vele aan Europese leiders, maar tijdens hun reis brak er een opstand in Afghanistan uit tegen de hervormingsbeweging van Soraya Tarzi en Amanoellah Khan. Hun hervormingen hadden veel weerstand opgeroepen bij de conservatieve bewoners van de rurale gebieden van Afghanistan. Het koninklijk echtpaar keerde in 1929 terug naar Afghanistan en toen in dat jaar de stad Jalalabad in de handen van de opstandelingen viel deserteerde het leger. Hierdoor was Amanoellah gedwongen om te abdiceren.
Banneling
Het echtpaar leefde aanvankelijk in India, maar uiteindelijk verhuisden ze naar Rome waar Soraya Tarzi in 1968 overleed. Na haar dood kreeg ze een staatsbegrafenis in Afghanistan en werd haar lichaam ten ruste gelegd in het koninklijk mausoleum in Jalalabad.
- ↑ a b Lansford, Tom. Afghanistan at war : from the 18th-century Durrani dynasty to the 21st century. ABC-CLIO, Santa Barbara, California. ISBN 978-1-59884-759-8.
- ↑ (en) Queen Soraya Tarzi: 100 Women of the Year. Time. Geraadpleegd op 8 maart 2020.