Abgar V van Osrhoene: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
| Regel 32: | Regel 32: | ||
[[Categorie:Syrisch heilige of zalige]] |
[[Categorie:Syrisch heilige of zalige]] |
||
[[Categorie:Koning]] |
[[Categorie:Koning]] |
||
[[Categorie:Arameeërs]] |
|||
Versie van 25 jul 2016 23:18
| Abgar V | ||
|---|---|---|
| ? - ca. 50 | ||
| ||
| Koning van Osroene | ||
| Periode | 4 v.Chr. - 7 13 - 50 | |
| Voorganger | Ma'nu III Shaphul Ma'nu IV bar Ma'nu | |
| Opvolger | Ma'nu IV bar Ma'nu Ma'nu V V bar Abgar | |
Abgar V de Zwarte of Abgarus V van Edessa (Syrisch:ܐܒܓܪ ܚܡܝܫܝܐ ܐܘܟܡܐ; ʾAḇgar Ḥəmīšāyā ʾUkkāmā) gestorven: ca. 50) was een historische Aramese[1] heerser van het koninkrijk Osroene, met als hoofdstad Edessa. Volgens de legende werd hij bekeerd tot het Christendom door Thaddeus van Edessa, die behoorde tot de Zeventig apostelen.
Christelijke legende
Abgar V is volgens de Syrische traditie een van de eerste christelijke heersers in de geschiedenis[2] die bekeerd zou zijn door volgens de traditie door Thaddeus van Edessa.
Volgens de legende was Abgar ongeneeslijk ziek en toen hij de wonderbaarlijke krachten van Jezus hoorde schreef hij naar hem, waarin hij de goddelijkheid van zijn persoon erkende. Volgens de traditie antwoordde hij dat hij later een van zijn discipelen zou sturen om Abgar te helpen. Volgens de latere kerkvader Eusebius van Caesarea zou deze briefwisseling bewaard zijn gebleven in de koninklijke archieven van de stad Edessa. De apostel Thomas stuurde in het jaar 29 Thaddeus naar Edessa om de koning bij te staan. Hij werd genezen door een afbeelding van Christus op een doek, dit doek zou later bekend gaan staan als het Kleed van Edessa.[3]
Historiciteit
De legende van Abgar heeft een belangrijke rol gespeeld in de definitie van de oostelijke orthodoxe kerken. Omdat de historiciteit van de briefwisseling valt vast te stellen, wordt aangenomen dat er sprake is van een legende. Sommige historici verondserstellen dat er legendevorming heeft plaatsgevonden rondom Abgar VIII de Grote (177-212), die als eerste een christelijke koning was.[4] Enkele recente onderzoeken van onder andere David Wilmhurst en Alexander Mirkovic wijzen er op dat het verhaal van Abgar veel overeenkomsten vertoont met de doctrine van Addai, een tekst uit de 5e eeuw. Een overeenkomst met de bekering van mensen als Paulus en Constantijn de Grote is dat apostels geen rol hebben gespeeld tijdens het proces van de bekering, maar dat de openbaring direct van Jezus Christus is gekomen.[5]
Christelijke nalatenschap
In de Oosters-orthodoxe Kerk wordt Abgar als heilige vereerd en zijn feestdag is op 11 mei. Op 1 augustus wordt zijn feest gevierd door de Syrisch-orthodoxe Kerk van Antiochië en de Armeens-apostolische Kerk.
Opgravingen
In juli 2016 is er in Edessa (Het huidige Sanliurfa) de grootste necropolis ter wereld gevonden, die waarschijnlijk behoorde tot de edelen van de familie van Abgar.[6]
Bronnen
- ↑ https://books.google.nl/books?id=ih82YpE67gMC&pg=PT80&lpg=PT80&dq=abgar+aramean&source=bl&ots=s2r3JSohGh&sig=_ateOI6LNk5psB9pGmxNZe-WzmE&hl=nl&sa=X&ved=0ahUKEwjWluCQ8YzOAhUF7BQKHQ-tCRI4ChDoAQg2MAM#v=onepage&q=abgar%20aramean&f=false
- ↑ Adrian Fortescue: Lesser Eastern Churches
- ↑ P. Schaff and H. Wallace, Nicene and post-Nicene Fathers, volume I. Cosimo New York, 2007. ISBN 978-1-60206-507-9. pag. 101. Boek I, hoofdstuk XIII van Eusebius. Historie van de kerk
- ↑ Zoals Burkitt, zie: Mirkovic, Prelude to Constantine: The Abgar Tradition in Early Christianity. Berlin and New York: Peter Land, 2004. pag. 19
- ↑ Alexander Mirkovic, Prelude to Constantine: The Abgar Tradition in Early Christianity. Berlin and New York: Peter Land, 2004
- ↑ http://www.hurriyetdailynews.com/worlds-largest-necropolis-in-turkeys-southeast.aspx?pageID=238&nID=101419&NewsCatID=375
- Walter Bauer, Orthodoxy and Heresy in Earliest Christianity, 1934
- Robert Eisenman, James the Brother of Jesus 1997 (Viking Penguin)
- Ian Wilson, Holy faces, secret places 1991