Willem I van Normandië

Lde graftombe van Willem Langzwaard, in de kathedraal van Rouen

Willem I van Normandië (ca. 907 - 17 december 942), ook Willem Langzwaard genoemd, was heerser over Normandië van ca. 928 tot 942.

Willem Langzwaard, in het Frans Guillaume Longue-Epée, in het oudnoors Viljâlmr Langaspjôt, was jarl van Normandië en graaf van Rouen. Hij wordt beschouwd als de tweede hertog van Normandië, hoewel die titel destijds nog niet bestond.

Over zijn jeugd is weinig bekend. Hij werd geboren in Bayeux of Rouen en werd ook in die streek opgevoed. Zijn ouders waren de formidabele vikingkoning Rollo en Poppa van Bayeux, wellicht de dochter van markies Berengar van Neustrië, en christen.

Willem volgde zijn vader na diens overlijden rond 928 op. Hij trouwde volgens de more danico met Sprota, een Bretonse, die hem zijn zoon Richard schonk.

Rond 931 moest hij een opstand neerslaan van Noormannen die vonden dat Willem teveel was verfranst.

Tussen 935 en 940 trouwde hij met Liutgarde van Vermandois, een dochter van Herbert II van Vermandois. Dit huwelijk bleef kinderloos. Uit een buitenechtelijke relatie met een derde vrouw, Eperlenc, wordt zijn zoon Rudolf (Raoul) geboren.

In 939 raakte hij in oorlog met Arnulf I van Vlaanderen, een conflict dat al spoedig vermengd raakte met andere conflicten in het koninkrijk van Lodewijk IV van Frankrijk.

Er werd een bijeenkomst georganiseerd met Arnulf om over vrede te onderhandelen, maar tijdens deze vergadering werd hij door aanhangers van Arnulf gedood.

Hij werd opgevolgd door zijn zoon Richard I van Normandië. Het lichaam van Willem Langzwaard ligt begraven in de kathedraal van Rouen.