Mellofoon

De mellofoon is een koperen muziekinstrument dat is afgeleid van de orkesthoorn. Het werd rond 1920 ontwikkeld en was oorspronkelijk een rechtshandige hoorn. Hij is uitgevonden om beter te kunnen marcheren in een showorkest. Bovendien is de klankbeker horizontaal gericht zodat de klank onmiddellijk in de richting gaat van de toeschouwers. In deze showorkesten vormen ze een alternatief voor de hoorns of de alttrompetten. Verder wordt het ook gekenmerkt als een typisch brassband instrument. In deze orkesten spelen ze vaak de tegenmelodie die zorgt voor een rijke aanvulling op de hoofdmelodie.

Belangrijke kenmerken van de hoorn zijn de aanwezigheid van kleppen om het instrument te bedienen en het dragen en dempen van het instrument door het stoppen van de linkerhand in de klankbeker. Hoewel de mellofoon afgeleid is van de hoorn, heeft dit instrument geen kleppen meer, maar pistons zoals de trompet. Bovendien wordt de linkerhand niet meer in de klankbeker geplaatst. De pistons worden met de rechterhand bediend en hebben een vingerzetting die hetzelfde is die van de trompet. Vandaar dat de mellofoon tegenwoordig meer weg heeft van de trompet. Het instrument heeft wel nog een eigen typisch mondstuk, dat iets kleiner is dan dat van de Franse hoorn. Ook wordt de mellofoon vaak vergeleken met andere leden van de familie van koperinstrumenten, namelijk met de tuba, het eufonium en met de flugelhoorn. De stemming is meestal in F, maar soms ook in Es, D of C.