Gemeenschapssenator: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
JeroenDH (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
 
JeroenDH (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 14: Regel 14:
De [[Vlaamse Gemeenschap]] heeft net als de [[Franse Gemeenschap]] 10 gemeenschapssenatoren. De [[Duitstalige Gemeenschap]] heeft 1 gemeenschapssenator. De pariteit die hier bestaat tussen Nederlandstaligen en Franstaligen had oorspronkelijk voor de hele Senaat moeten gelden. Dit plan werd echter afgevoerd en enkel behouden voor de gemeenschapssenatoren. Via de andere categorieën van senatoren worden de feitelijke verhoudingen tussen Nederlandstaligen en Franstaligen hersteld 41 Nederlandstaligen, 29 Franstaligen, 1 Duitstalige).
De [[Vlaamse Gemeenschap]] heeft net als de [[Franse Gemeenschap]] 10 gemeenschapssenatoren. De [[Duitstalige Gemeenschap]] heeft 1 gemeenschapssenator. De pariteit die hier bestaat tussen Nederlandstaligen en Franstaligen had oorspronkelijk voor de hele Senaat moeten gelden. Dit plan werd echter afgevoerd en enkel behouden voor de gemeenschapssenatoren. Via de andere categorieën van senatoren worden de feitelijke verhoudingen tussen Nederlandstaligen en Franstaligen hersteld 41 Nederlandstaligen, 29 Franstaligen, 1 Duitstalige).


[[Categorie:Belgisch staatsbestel]]
[[Categorie:Belgisch staatsbestel|Senatoren, gemeenschaps]]
[[Categorie:Belgisch recht]]
[[Categorie:Belgisch recht|Senatoren, gemeenschaps]]
[[Categorie:Belgische politiek]]
[[Categorie:Belgische politiek|Senatoren, gemeenschaps]]

Versie van 7 mei 2005 19:51

Een gemeenschapssenator is een lid van de Senaat dat wordt aangesteld door het parlement van een gemeenschap.

In de Belgische Senaat zitten verschillende soorten senatoren:

Met de omvorming van België tot een federale Staat via de staatshervorming ontstond de nood aan een kamer waarin de deelstaten vertegenwoordigd zijn, zoals in de meeste federale landen (bvb. de Senaat van de Verenigde Staten, de Bundesrat in Duitsland,...). Dit werd slechts gedeeltelijk gerealiseerd door de invoering van gemeenschapssenatoren in de Belgische Grondwet als een aparte categorie senatoren, omdat men niet wou afstappen van de rechtstreekse verkiezingen. Hierdoor verliezen zij hun functie gedeeltelijk, aangezien de inspraak van de deelstaten zo erg beperkt blijft en zij een grondwetswijziging of wijziging van een bijzondere wet niet kunnen tegenhouden (slechts 21 stemmen op een totaal van 71).

De gemeenschapssenatoren worden aangesteld door hun gemeenschapsparlement. De zetels worden tussen de partijen verdeeld op basis van de verhoudingen in de verkiezingsresultaten van de rechtstreeks verkozen senatoren, waardoor de evenredige vertegenwoordiging bewaard blijft. Voor de verdeling van deze zetels komen aldus alleen partijen in aanmerking die een rechtstreeks verkozen senator hebben. Om er voor te zorgen dat de Senaat nog steeds zijn functies zou kunnen uitoefenen op het moment dat de gemeenschapsparlementen ontbonden zijn, blijven de gemeenschapssenatoren in functie tot het gemeenschapsparlement hen in hun functie bevestigd heeft of opvolgers heeft aangewezen.

De Vlaamse Gemeenschap heeft net als de Franse Gemeenschap 10 gemeenschapssenatoren. De Duitstalige Gemeenschap heeft 1 gemeenschapssenator. De pariteit die hier bestaat tussen Nederlandstaligen en Franstaligen had oorspronkelijk voor de hele Senaat moeten gelden. Dit plan werd echter afgevoerd en enkel behouden voor de gemeenschapssenatoren. Via de andere categorieën van senatoren worden de feitelijke verhoudingen tussen Nederlandstaligen en Franstaligen hersteld 41 Nederlandstaligen, 29 Franstaligen, 1 Duitstalige).