Nurhaci

Nurhaci, de keizer van Taizu, Nurhaci of Nuerhachi (traditioneel Chinees: 努爾哈赤; pinyin: Nǔrhāchì; Mantsjoe: ) (13 september 1559 - 30 september 1626) was de laatste stamleider van de Jianzhou Jurchen en de eerste khan van de latere Qing-dynastie. Hij wordt beschouwd als de grondlegger van de Mantsjoestaat en wordt ook gezien als degene die de opdracht gaf tot de ontwikkeling van een geschreven taal voor de Mantsjoetaal. Nurhaci's organisatie van het Mantsjoevolk, zijn aanvallen op de Ming-dynastie en Koreaanse Joseon-dynastie en zijn verovering van de Chinese noordoostelijke provincie Liaodong vormden de start van de verovering van China door de Qing-dynastie.

In 1568 overleed de moeder van Nurhaci. Hij werd door zijn vader z'n tweede vrouw uit het dorp verbannen. In 1583 werden zijn vader en opa tijdens een slagveld door Chinese tegenstanders vermoord.

In 1626 overleed Nurhaci nadat zij tijdens een slagveld geraakt werd. Hij werd begraven in the Zhaoling mausoleum en werd opgevolgd door zijn negende zoon Hong Taiji. Verhalen deden de ronde dat Hong Taiji een gemalin van Nurhaci had vermoord. Dit omdat zij kon zorgen dat hij niet zijn vader kon opvolgen. Maar dat haar eigen zoon Dorgon de nieuwe keizer zou worden.