The Sound and the Fury: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Fonolog (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
TXiKiBoT (overleg | bijdragen)
Regel 31: Regel 31:
[[fr:Le Bruit et la Fureur]]
[[fr:Le Bruit et la Fureur]]
[[it:L'urlo e il furore]]
[[it:L'urlo e il furore]]
[[ru:Шум и ярость]]
[[sr:Бука и бес]]
[[sr:Бука и бес]]
[[sv:Stormen och vreden]]
[[sv:Stormen och vreden]]

Versie van 30 sep 2009 13:13

The Sound and the Fury (Ned. Het geraas en gebral) is een roman van William Faulkner gepubliceerd in 1929. Het was het werk dat Faulkner internationale erkenning bracht.

Het verhaal is onderdeel van een reeks van romans die het verhaal van drie families, de Supthens, de Comptons en de Coldfields in de fictieve streek Yoknapatawpha in het Zuiden van de Verenigde Staten van Amerika beschrijven. Faulkner schreef de romans Sartoris, The Sound and the Fury, As I Lay Dying, Sanctuary, Light in August, Pylon en Absalom, Absalom! in betrekkelijk korte tijd, 1929-1936. Ze behoren tot de meesterwerken van de Amerikaanse literatuur. The Sound and the Fury is de bekendste uit de reeks. Bekendheid onder een grote groep lezers kreeg het boek in 1995, toen het werd aangeprezen door Oprah Winfrey.

Het verhaal speelt zich af in het fictieve gebied Yoknapatawpha County. De schrijfstijl is stream of consciousness, en bestaat lange zinnen en wisselende gezichtspunten, die door sommige lezers als lastig worden errvaren.

Het boek is opgedeeld in 4 delen: de eerste vanuit zwakzinnig begaafde Benjy Compson, het tweede vanuit de depressieve student Quentin Compson, het derde vanuit hun sardonische broer Jason Compson en die vierde vanuit de zwarte slaaf van de Compson familie. De vier delen vertellen samen de ondergang van een eens prominente familie in het Zuiden van de Verenigde Staten van Amerika.

De titel van het boek is afkomstig uit William Shakespeare's Macbeth, scène 5 van het Ve bedrijf:

   To-morrow, and to-morrow, and to-morrow,
   Creeps in this petty pace from day to day
   To the last syllable of recorded time,
   And all our yesterdays have lighted fools
   The way to dusty death. Out, out, brief candle!
   Life's but a walking shadow, a poor player
   That struts and frets his hour upon the stage
   And then is heard no more: it is a tale
   Told by an idiot, full of sound and fury,
   Signifying nothing...