IJsdweilmachine

Een Zamboni dweilmachine in actie in Thialf (Heerenveen)

Een ijsdweilmachine is een voertuig voor het onderhoud van ijsbanen.

IJsdweilmachines zijn nodig omdat schaatsbanen en ijsvloeren (bestemd voor ijshockey, langebaanschaatsen en kunstrijden op de schaats) slijten en beschadigd raken door gebruik. Er komen gaten, scheuren en sleuven in het ijs en het wordt dof, vuil en stroef. Vóór de uitvinding van de machine moest het bijwerken en herstellen van het ijs handmatig gebeuren, wat vele uren werk vergde.

Een dweilmachine schraapt eerst een laagje ijs van de baan en sproeit er dan een dun laagje warm water op. Dit vloeit direct in alle oneffenheden en levert een spiegelgladde en schone ijsbaan op. Een dweilmachine kan aangedreven worden door een verbrandingsmotor of door elektriciteit.

De machine wordt gebruikt in pauzes van wedstrijden. Een gemiddelde dweilpauze duurt ongeveer een kwartier.

Vaak wordt als soortnaam Zamboni gebruikt, een geregisteerde merknaam afkomstig van de Italiaans-Amerikaanse uitvinder en ontwikkelaar van het voertuig, Frank Zamboni. Om genericide te voorkomen, treedt de Frank J. Zamboni & Co op tegen onrechtmatig gebruik van de naam 'Zamboni'. Op de Olympische Winterspelen 2010 in Vancouver werd een machine van General Electric gebruikt. Deze machine werkt op elektriciteit en is genaamd Olympia.

Producenten

• Frank J. Zamboni & Co. Inc. (Paramount/USA)
• General Electric, (USA)
• Resurfice Corp. (Ontario/Kanada)
• IceBear (Osnabrück/Deutschland)
• Engo (Italien)
• WM Mulser (Italien)
• Dupon (Frankreich)
• Derol (Tschechien)
• Icecat (Finnland)
• FICO (Finnland)
• Züko (Schweiz)
• Fuji (Japan)

Externe link

• (en) Werking van de ijsdweilmachine