Treatment: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
nieuw (wordt nog uitgebreid)
 
HRoestBot (overleg | bijdragen)
Regel 23: Regel 23:
[[Categorie:Narratologie]]
[[Categorie:Narratologie]]


[[ca:Tractament]]

[[da:Treatment (film)]]
[[da:Treatment (film)]]
[[de:Treatment]]
[[de:Treatment]]
[[en:Film treatment]]
[[en:Film treatment]]
[[fi:Treatment]]
[[fr:Traitement]]
[[is:Meðhöndlun]]
[[it:Trattamento (cinema)]]
[[it:Trattamento (cinema)]]
[[no:Treatment (film)]]
[[no:Treatment (film)]]
[[fi:Treatment]]
[[pt:Tratamento (cinema)]]
[[pt:Tratamento (cinema)]]
[[tr:Tretman]]
[[tr:Tretman]]

Versie van 24 nov 2010 13:55

Mee bezig Mee bezig
Aan dit artikel of deze sectie wordt de komende uren of dagen nog druk gewerkt.
Klik op geschiedenis voor de laatste ontwikkelingen.

Een treatment is een uitvoerige en gedetailleerde beschrijving van de inhoud en het verloop van een speelfilm of audiovisuele productie.

Een treatment wordt steeds in proza geschreven, zonder dialogen en in de tegenwoordige tijd. In Nederland wordt ook wel gesproken van een scenische synopsis. In de ontstaansgeschiedenis van een scenario is het een van de te doorlopen stappen. Doorgaans stellen handboeken over scenarioschrijven de volgende fasen voor:

  1. de fase van het programmavoorstel of synopsis
  2. de fase van het treatment
  3. de fase van het eigenlijke script of scenario

De bedoeling van een treatment is om wat in de synopsis werd voorgesteld verder uit te werken tot een tekst die de producer of opdrachtgever informeert en warm maakt voor het project. De scenarist gaat hierbij als volgt te werk:

  1. research: of het nu gaat om een speelfilm, een recamespotje of een documentaire, de scenarist zal eerst voorbereidend opzoekwerk moeten doen om vertrouwd te geraken met zijn onderwerp.
  2. constructie van premissen en subpremissen: een raad die aan beginnende scenarioschrijvers wordt gegeven is om heel duidelijk te omschrijven, liefst in één zin, waar het verhaal over gaat. Die ene zin die de inhoud in een kernzin samenvat is de premisse. Zo kan de premisse voor de eerste "Rambo"-film weergegeven worden als: "Vietnamveteraan komt terug en wordt door een plaatselijke sheriff zodanig gepest dat hij de strijd aanbindt tegen zijn onrechtvaardige behandeling."
  3. de selectie van verteltechnieken en vertelstrategieën. Verschillende mogelijkheden staan de scenarist tot zijn beschikking. Vaak worden deze verteltechnieken samen en naast elkaar gebruikt in eenzelfde productie:
    1. de presentatie in beeld, waarbij een presentator het onderwerp bespreekt (bijvoorbeeld bij een documentaire)
    2. een buitenbeeldse commentaar, de zogenaamde voice over-techniek.
    3. interviews
    4. geacteerde scènes
  4. de eigenlijke schrijffase zelf

[bron?]