Tesselschade-Arbeid Adelt: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Hoekvrouw (overleg | bijdragen)
Joopwikibot (overleg | bijdragen)
k →‎Externe link: Terugbrengen bronsjabloonvarianten
Regel 27: Regel 27:
* [http://www.tesselschade-arbeidadelt.nl/ website van Tesselschade-Arbeid Adelt]
* [http://www.tesselschade-arbeidadelt.nl/ website van Tesselschade-Arbeid Adelt]


{{Bron|1=
{{Appendix|2=
* Margot de Waal in: Biografisch Woordenboek van het Socialisme en de Arbeidersbeweging in Nederland 4 (1990), p. 154-156
* Margot de Waal in: Biografisch Woordenboek van het Socialisme en de Arbeidersbeweging in Nederland 4 (1990), p. 154-156
}}
}}

Versie van 1 jun 2012 14:39

De Algemeene Vrouwenvereeniging "Tesselschade-Arbeid Adelt" (TAA) was een feministische organisatie in Nederland.

Sinds de Frans-Duitse Oorlog van 1870 kwamen Nederlandse dames in actie door handwerken te verkopen ten bate van het jonge Rode Kruis. De Algemeene Vrouwenvereeniging werd in 1871 opgericht en is de oudste vrouwenvereniging van Nederland.

Algemeene Vrouwenvereeniging Arbeid Adelt

Betsy Perk zag mogelijkheden om deze activiteit een blijvend karakter te geven. In januari 1871 richtte zij de "Algemeene Vrouwenvereeniging Arbeid Adelt" op met het blad "Onze Roeping" oprichtte. De vereniging stimuleerde met name ongehuwde vrouwen uit de "betere stand" om hand- en kunstvaardigheden te ontwikkelen en de producten van hun arbeid te gelde te maken. Koningin Sophie bezocht de eerste tentoonstelling en werd beschermvrouwe.

In april 1872 ontaardde een bestuursruzie in een breuk binnen de vereniging. Jeltje de Bosch Kemper en Louise Wijnaendts gingen verder met de Vereniging Tesselschade, vernoemd naat Maria Tesselschade. Hun ging het vooral om financiële ondersteuning van minder vermogende vrouwen, die hun handwerken anoniem mochten aanbieden. Perk wilde dames uit eigen stand zich laten profileren door uitdrukkelijk op naam te exposeren en te verkopen.

Tesselschade-Arbeid Adelt

Na het gedwongen aftreden van Betsy Perk kwamen de beide verenigingen weer samen. Ze gingen verder als "Tesselschade-Arbeid Adelt". In 1898 greep de vereniging de inhuldiging van Koningin Wilhelmina aan om een grote tentoonstelling over vrouwenarbeid te organiseren.

Doelstelling

Het doel van de vereniging is nog steed om vrouwen van alle gezindten te helpen om economisch en financieel zelfstandig te zijn of te blijven. Het meest zichtbare is dat deze vrouwen handgemaakte artikelen kunnen verkopen in een van de TAA-winkels. Voormalige handwerksters krijgen indien nodig soms giften. Minder zichtbaar is dat de vereniging via de Betsy Perk-Opleidingsfonds vrouwen een bijdrage geeft in opleidings- en studiekosten zodat zij in staat zijn een opleiding te volgen. In 1999 werd aan de statuten toegevoegd dat de vereniging er ook naar streeft bepaalde handwerktechnieken te bewaren. In 2007 werd de DVD Borduursteken & Technieken door TAA uitgegeven.

Winkels

Inmiddels zijn er 31 afdelingen verspreid over Nederland. Enkele afdelingen hebben een eigen winkel: Amsterdam, Breda, Den Haag, Dordrecht, Haarlem, Leiden, Naarden-Vesting, Rotterdam en Tilburg. Ze hebben verschillende openingstijden en werken met vrijwilligers.
De collectie bestaat uit geborduurde artikelen, zoals kinderkleding (ook smokjurken), bridgekleden, theemutsen. Verder worden artikelen gemaakt voor het huishouden, voor bridge en golf, voor Sinterklaas en Kerst. Sommige artikelen worden met de hand beschilderd.

Lustrum

Ter gelegenheid van het 125-jarig bestaan van YAA werd het jubileumboek "Toekomst voor traditie" uitgegeven. In 2007 werd een herdruk uitgegeven.
In het voorjaar van 2011 werd het 140-jarig bestaan van TAA gevierd. De vereniging heeft ruim 10.000 leden. Op 5 oktober 2011 zal in kasteel De Vanenburg in Putten de eerste Maria Tesselschade Prijs worden uitgereikt aan de vrouw, die op enige wijze een voorbeeld is voor andere vrouwen.

Literatuur

  • Vilan van de Loo: Toekomst door traditie, 125 jaar Tesselschade-Arbeid Adelt. Zutphen, Walburg Pers, 1996. ISBN 90-6011-951-7

Externe link