Al-Ma'moen

Abu Jafar al-Ma'mun ibn Harun (ook geschreven als Almanon en el-Mâmoûn) (786 – 10 oktober, 833) (المأمون) was een Abbasiden kalief die regeerde van 813 tot zijn dood in 833. Al-Ma'mun was een van de twee zoons van de legendarische kalief Haroen ar-Rashid. Al-Ma'mun was de tweede zoon en niet de aangewezen troonopvolger. Al-Ma'mun vond dat hij meer recht had op de troon en bevocht zijn broer Al-Amin in een zeer bloedige burgeroorlog. Gedurende de rest van zijn leven moest Al-Ma'mun nog dikwijls ten strijde trekken, zowel tegen de Byzantijnen als binnen eigen land.

Al-Ma'mun was een humanist en wetenschapper. Al-Ma'mun meende dat men de waarheid van God moest zoeken door zijn verstand open te stellen voor de kracht der rede. Al-Ma'mun haalde daartoe wetenschappers uit de hele wereld naar Bagdad. Ook zond hij gezanten naar Byzantium om Griekse manuscripten te verzamelen die hij vervolgens liet vertalen in het Arabisch. Ook richtte Al-Ma'mun het Huis der Wijsheid (Bayt al-Hikma) op.

Toen Al-Ma'mun de Byzantijnse keizer versloeg in een veldslag zou één van de vredesvoorwaarden een kopie van de beroemde Almagest van Claudius Ptolemaeus geweest zijn. Er is ook een krater op de maan genoemd naar hem vanwege zijn bijdragen aan de astronomie.