Zafisoro: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 14: | Regel 14: | ||
==Geschiedenis== |
==Geschiedenis== |
||
Veel [[Etnologie|etnologen]] zijn van mening dat de Antaifasy, en dus ook de Zafisoro, een subgroep zijn van de [[Antaisaka]].<ref name=enc/> Echter, volgens de legendes van de Antaifasy kwam hun voorvader Ndretsileo van het vasteland van [[Afrika]]. Nretsileo wilde zich vestigen in Madagaskar, langs de rivier de [[Menarandra (rivier)|Menarandra]]. De [[Mahafaly]] hadden dit gebied echter al toegeëigend, dus trok Ndretsileo met zijn compagnie, 'Isoro' genaamd, verder naar [[Ibara]]. Later vestigde Ndretsileo zich met zijn mannen aan de oostkust van Madagaskar om handel te kunnen drijven. Door interne conflicten over de grondverdeling scheidden de nakomelingen van de compagnie zich van Ndretsileo's nazaten noemden zichzelf voortaan 'Zafisoro', wat 'kleinzonen van Isoro' betekent.<ref>{{en}} Johannes Nicolaisen, [http://books.google.nl/books?id=GZOAAAAAMAAJ&q=zafisoro&dq=zafisoro&hl=nl&sa=X&ei=V9lHU7WgIsOQ0AXX4YHoAw&ved=0CEcQ6AEwAzgK ''Folk''] (Dansk etnografisk forening., 1981)</ref><ref name=ogot>{{en}} Bethwell A. Ogot, [http://books.google.nl/books?id=_dj9RRrvYjkC&lpg=PA884&dq=zafisoro&pg=PA884#v=onepage&q=zafisoro&f=false ''Africa from the Sixteenth to the Eighteenth Century''] (University of California Press, 1992)</ref> |
|||
Later onderwierpen de Zafisoro en de Antaifasy zich gewillig aan de heerschappij van de [[Merina (volk)|Merina]]. Ze hoopten dat hun interne conflicten betreffende hun territorium op deze manier opgelost konden worden. De Zafisoro stelden wel als eis dat ze zelf hun gouverneur mochten kiezen. Koningin [[Ranavalona I]] willigde deze eis in en de Zafisoro kozen Rainilaitafika, die in [[1830]] zich in [[Mahamaninu]] vestigde. |
Later onderwierpen de Zafisoro en de Antaifasy zich gewillig aan de heerschappij van de [[Merina (volk)|Merina]]. Ze hoopten dat hun interne conflicten betreffende hun territorium op deze manier opgelost konden worden. De Zafisoro stelden wel als eis dat ze zelf hun gouverneur mochten kiezen. Koningin [[Ranavalona I]] willigde deze eis in en de Zafisoro kozen Rainilaitafika, die in [[1830]] zich in [[Mahamaninu]] vestigde. |
||
De conflicten waren hiermee nog niet ten einde, in [[1990]] raakten de beide groepen weer in gevecht en werden 40 mensen gedood. Hierna sloten ze wapenstilstand, maar kleine vechtpartijen komen nog steeds voor. |
De conflicten waren hiermee nog niet ten einde, in [[1990]] raakten de beide groepen weer in gevecht en werden 40 mensen gedood. Hierna sloten ze een wapenstilstand, maar kleine vechtpartijen komen nog steeds voor. |
||
==Religie en cultuur== |
==Religie en cultuur== |
||
Versie van 13 apr 2014 13:22
| Zafisoro | ||||
|---|---|---|---|---|
| Totale bevolking |  Madagaskar: ca. 100.000[1]
| |||
| Taal | Malagassisch | |||
| Geloof | animisme (ca. 85%), christendom[1] | |||
| Verwante groepen | Malagassiërs | |||
| ||||
De Zafisoro zijn een etnische groep in Madagaskar. Ze zijn een ondergroep van de Antaifasy en leven in hetzelfde gebied, voornamelijk in het district Farafangana, in het zuidoosten van Madagaskar.[2]
Geschiedenis
Veel etnologen zijn van mening dat de Antaifasy, en dus ook de Zafisoro, een subgroep zijn van de Antaisaka.[2] Echter, volgens de legendes van de Antaifasy kwam hun voorvader Ndretsileo van het vasteland van Afrika. Nretsileo wilde zich vestigen in Madagaskar, langs de rivier de Menarandra. De Mahafaly hadden dit gebied echter al toegeëigend, dus trok Ndretsileo met zijn compagnie, 'Isoro' genaamd, verder naar Ibara. Later vestigde Ndretsileo zich met zijn mannen aan de oostkust van Madagaskar om handel te kunnen drijven. Door interne conflicten over de grondverdeling scheidden de nakomelingen van de compagnie zich van Ndretsileo's nazaten noemden zichzelf voortaan 'Zafisoro', wat 'kleinzonen van Isoro' betekent.[3][4]
Later onderwierpen de Zafisoro en de Antaifasy zich gewillig aan de heerschappij van de Merina. Ze hoopten dat hun interne conflicten betreffende hun territorium op deze manier opgelost konden worden. De Zafisoro stelden wel als eis dat ze zelf hun gouverneur mochten kiezen. Koningin Ranavalona I willigde deze eis in en de Zafisoro kozen Rainilaitafika, die in 1830 zich in Mahamaninu vestigde.
De conflicten waren hiermee nog niet ten einde, in 1990 raakten de beide groepen weer in gevecht en werden 40 mensen gedood. Hierna sloten ze een wapenstilstand, maar kleine vechtpartijen komen nog steeds voor.
Religie en cultuur
Het overgrote deel van de Zafisoro zijn animisten. De gebruiken van de Zafisoro komen sterk overeen met die van de Antaifasy. Zo begraven ze bijvoorbeeld hun doden niet, maar leggen ze in een kibosy, een heilig dodenhuis.
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 