Schelpkalk: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
| Regel 5: | Regel 5: | ||
== Einde schelpbranderij == |
== Einde schelpbranderij == |
||
Schelpkalk werd in |
Schelpkalk werd in Nederland tot eind 20ste eeuw nog gemaakt in kalkovens te [[Hasselt (Overijssel)|Hasselt]] en [[Harlingen (stad)|Harlingen]]. Dit waren de laatst overgebleven schelpkalkbranderijen in Europa. Er is na de sluiting geen schelpkalkmortel meer verkrijgbaar. Er wordt nog wel een luchthardende kalk gemaakt, deze kalk is gebrand en gelest van kalkgesteente, dus steenkalk. |
||
[[Categorie:Bouwmateriaal]] |
[[Categorie:Bouwmateriaal]] |
||
Versie van 4 jul 2017 14:13
Schelpkalk is de term voor genormaliseerde luchthardende kalk gemaakt van strandschelpen. In Nederland werd ze op een aantal plaatsen in kalkovens gebrand en gelest tot luchtpoederkalk. Tot in het midden van de twintigste eeuw werd deze luchtkalk in Nederland algemeen als metselkalk toegepast in mortel. Schelpkalk is het tegenovergestelde van steen- of kluitkalk.
Schelpenvisserij
De Noordzeestranden leverden tot in de vijftiger jaren van de twintigste eeuw genoeg schelpen op om schelpenvissers, ook wel scilplieden genoemd, een bestaan te bieden. Zij brachten de schelpen per kar van het strand naar een kalkoven. Tegenwoordig worden schelpen grootschalig gewonnen met behulp van 'schelpenzuigers', schepen die op de Noordzee en de diepere zeegaten bij de Waddeneilanden actief zijn. Ze worden gebruikt voor weg- en erfverharding, isolatie van vloerruimten en dergelijke.
Einde schelpbranderij
Schelpkalk werd in Nederland tot eind 20ste eeuw nog gemaakt in kalkovens te Hasselt en Harlingen. Dit waren de laatst overgebleven schelpkalkbranderijen in Europa. Er is na de sluiting geen schelpkalkmortel meer verkrijgbaar. Er wordt nog wel een luchthardende kalk gemaakt, deze kalk is gebrand en gelest van kalkgesteente, dus steenkalk.