Droogdok: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

In de regel

Versie van 28 aug 2006 11:56

Een droogdok is een vaste bouw- of reparatieplaats voor schepen, dat men door middel van een mechanische aangedreven pompinstallatie onder water kan laten lopen, of droog kan zetten. In het Nederlandse spraakgebruik wordt de term droogdok wel gebruikt voor zowel een droogdok (Engels: graving dock) als voor een drijvend dok (Engels: floating dock) Wij houden hier de meest gebruikte betekenis aan en dat is deze voor een graving dock.

Soorten

Het grootste droogdok ter wereld is destijds gebruikt om de pijlers van de Oosterscheldedam te bouwen. Nadat de pijlers gereed waren werd het bouwterrein onder water gezet en konden speciale schepen het ondergelopen bouwterrein binnenvaren om de pijlers op te nemen. Dit soort tijdelijke installaties is ook wel gebruikt om zeer grote offshore constructies te bouwen.

Voor schepen wordt echter een permanente betonnen doosvormige constructie gebruikt waarvan de bodem enkele meters dieper is dan het te bouwen of te repareren schip. De doos wordt aan de voorzijde afgesloten door een vaak zeer grote deur. Als de deur geopend wordt, kan het schip binnenvaren en nadat het in droogdok gepositioneerd is begint men met het leegpompen. Na enige tijd (meestal enkele uren) is alle water weggepompt en staat het schip op zijn blokken. Droogdokken worden gebruikt om schepen te repareren / inspecteren, maar ook om nieuwe schepen te bouwen. De grootste schepen ter wereld met een lengte van meer dan 400 meter zijn allen in een dergelijk droogdok gebouwd. Deuren van grote droogdokken worden vaak als drijvers uitgevoerd. Na plaatsing worden ze volgepompt en sluiten het dok af van het omringende water.

zinktunnels

Voor de aanleg van tunnelelementen van zinktunnels wordt ook gebruik gemaakt van drooggelegde bouwdokken. Het meest bekende bouwdok van Nederland ligt bij Barendrecht. Hier zijn onder andere de tunnelelementen voor de Wijkertunnel, de [{Tweede Beneluxtunnel]] en enkele tunnels voor de HSL gebouwd. De tunnelelementen van de Piet Heintunnel zijn in Antwerpen geconstrueerd, omdat het dok in Barendrecht destijds bezet was. De Calandtunnel is in een tijdelijk dok bij de Verolmo-fabriek gebouwd. De Coentunnel en IJtunnel zijn in Amsterdam zelf gebouwd.

De zinktunnel voor de Noord-Zuidlijn, onder het IJ, worden tot 2007 in een geimproviseerd bouwdok in het Noordhollands Kanaal gebouwd, in paren. De eerste twee elementen zijn in 2006 afgekomen, en afgevoerd naar een tijdelijke opslagplek in de Afrikahaven.

Geschiedenis

In het verleden werd een droogdok vaak in de vorm van een scheepshuid gebouwd. Hierdoor waren de (water) krachten op de wanden gemakkelijker af te voeren, maar ook had men het voordeel dat men veel minder water hoefde te verpompen. Gezien de doosvormige vorm van het middendeel van moderne schepen worden nu alle moderne droogdokken doosvormig uitgevoerd.

Als men oude havensteden bezoekt, komt men vaak oude droogdokken tegen, vaak zelfs tot midden in de stad. Deze oude dokken worden veelal nog steeds gebruikt. De tand des tijds heeft er ook niet zoveel vat op. De pompinstallatie en de deuren zijn regelmatig aan vervanging toe, maar het bassin zelf kan eeuwenlang gebruikt worden. Vaak zijn de kosten van opruimen ook groter dan de kosten van jarenlange exploitatie in de rode cijfers.

Zie ook

@@ Regel 11: / Regel 11: @@
 ===zinktunnels===
-Voor de aanleg van tunnelelementen van [[afzinken|zinktunnels]] wordt ook gebruik gemaakt van drooggelegde bouwdokken. Het meest bekende bouwdok van [[Nederland]] ligt bij [[Barendrecht]]. Hier zijn onder andere de tunnelelementen voor de [[Wijkertunnel]], de [{Tweede Beneluxtunnel]] en enkele tunnels voor de [[HSL]] gebouwd. De tunnelelementen van de [[Piet Heintunnel]] zijn in [[Antwerpen]] geconstrueerd, omdat het dok in Barendrecht destijds bezet was. De [[Calandtunnel]] is in een tijdelijk dok bij de [[Verolmo]]-fabriek gebouwd. De [[Coentunnel]] en [[IJtunnel]] zijn in [[Amsterdam]] zelf gebouwd.
+Voor de aanleg van tunnelelementen van [[afzinken|zinktunnels]] wordt ook gebruik gemaakt van drooggelegde bouwdokken. Het meest bekende bouwdok van [[Nederland]] ligt bij [[Barendrecht]]. Hier zijn onder andere de tunnelelementen voor de [[Wijkertunnel]], de [{Tweede Beneluxtunnel]] en enkele tunnels voor de [[HSL]] gebouwd. De tunnelelementen van de [[Piet Heintunnel]] zijn in [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]] geconstrueerd, omdat het dok in Barendrecht destijds bezet was. De [[Calandtunnel]] is in een tijdelijk dok bij de [[Verolmo]]-fabriek gebouwd. De [[Coentunnel]] en [[IJtunnel]] zijn in [[Amsterdam]] zelf gebouwd.
 De zinktunnel voor de [[Noord-Zuidlijn]], onder het [[IJ]], worden tot [[2007]] in een geimproviseerd bouwdok in het [[Noordhollands Kanaal]] gebouwd, in paren. De eerste twee elementen zijn in [[2006]] afgekomen, en afgevoerd naar een tijdelijke opslagplek in de [[Afrikahaven]].
 ==Geschiedenis==