Frans I van Longueville: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
AGL (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
AGL (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 13: Regel 13:


==Levensloop==
==Levensloop==
Frans I was de zoon van graaf van Longueville [[Jan van Orléans|Jan van Dunois]], een buitenechtelijke zoon van hertog [[Lodewijk I van Orléans]], en diens tweede echtgenote Maria van Harcourt. Na de dood van zijn vader in 1468 werd hij graaf van Longueville, Dunois en Tarcanville, baron van [[Varenguebec]], burggraaf van Melun en heer van [[Partenay]], [[Beaugency]] en [[Château-Renault]]. Bovendien was hij [[grootkamerheer van Frankrijk]], kamerheer, [[constable|connétable]] en gouverneur van [[Normandië]] en van 1483 tot 1485 gouverneur van de [[Dauphiné]].
Frans I was de zoon van graaf van Longueville [[Jan van Orléans|Jan van Dunois]], een buitenechtelijke zoon van hertog [[Lodewijk I van Orléans]], en diens tweede echtgenote Maria van Harcourt. Na de dood van zijn vader in 1468 werd hij graaf van Longueville, [[graafschap Dunois|Dunois]] en Tarcanville, baron van [[Varenguebec]], burggraaf van Melun en heer van [[Partenay]], [[Beaugency]] en [[Château-Renault]]. Bovendien was hij [[grootkamerheer van Frankrijk]], kamerheer, [[constable|connétable]] en gouverneur van [[Normandië]] en van 1483 tot 1485 gouverneur van de [[Dauphiné]].


Tijdens de [[Gekke Oorlog]] koos Frans I de zijde van hertog [[Lodewijk XII van Frankrijk|Lodewijk II van Orléans]] tegen de Franse regentes [[Anna van Beaujeu]]. In juni 1487 veroverde hij het kasteel van Parthenay en vervolgens wist hij de rebellentroepen van [[Nantes]] voor zich te winnen. Na het einde van de oorlog werd Frans I in januari 1488 schuldig bevonden aan [[majesteitschennis]], maar een jaar later kreeg hij [[amnestie]].
Tijdens de [[Gekke Oorlog]] koos Frans I de zijde van hertog [[Lodewijk XII van Frankrijk|Lodewijk II van Orléans]] tegen de Franse regentes [[Anna van Beaujeu]]. In juni 1487 veroverde hij het kasteel van Parthenay en vervolgens wist hij de rebellentroepen van [[Nantes]] voor zich te winnen. Na het einde van de oorlog werd Frans I in januari 1488 schuldig bevonden aan [[majesteitschennis]], maar een jaar later kreeg hij [[amnestie]].

Versie van 18 feb 2018 20:25

Frans I van Longueville
1447-1491
Graaf van Longueville
Periode 1468-1491
Voorganger Jan
Opvolger Frans II
Vader Jan van Dunois
Moeder Maria van Harcourt

Frans I van Longueville (1447-1491) was van 1468 tot aan zijn dood graaf van Longueville. Hij behoorde tot het huis Orléans-Longueville.

Levensloop

Frans I was de zoon van graaf van Longueville Jan van Dunois, een buitenechtelijke zoon van hertog Lodewijk I van Orléans, en diens tweede echtgenote Maria van Harcourt. Na de dood van zijn vader in 1468 werd hij graaf van Longueville, Dunois en Tarcanville, baron van Varenguebec, burggraaf van Melun en heer van Partenay, Beaugency en Château-Renault. Bovendien was hij grootkamerheer van Frankrijk, kamerheer, connétable en gouverneur van Normandië en van 1483 tot 1485 gouverneur van de Dauphiné.

Tijdens de Gekke Oorlog koos Frans I de zijde van hertog Lodewijk II van Orléans tegen de Franse regentes Anna van Beaujeu. In juni 1487 veroverde hij het kasteel van Parthenay en vervolgens wist hij de rebellentroepen van Nantes voor zich te winnen. Na het einde van de oorlog werd Frans I in januari 1488 schuldig bevonden aan majesteitschennis, maar een jaar later kreeg hij amnestie.

Graaf Frans I van Longueville stierf in 1491.

Huwelijk en nakomelingen

Op 2 juli 1466 huwde Frans met Agnes (1445-1508), dochter van hertog Lodewijk van Savoye. Ze kregen twee zonen:

  • Frans II (1478-1513), graaf en hertog van longueville
  • Lodewijk I (1480-1516), hertog van Longueville