Burgerlijk recht: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:
'''Burgerlijk recht''', ook '''civiel recht''' of in [[Nederland (hoofdbetekenis)|Nederland]] '''privaatrecht''', is het geheel van de regels voor de onderlinge verhoudingen tussen personen, i.h.b. het [[personen- en familierecht]] en [[vermogensrecht]]. Het burgerlijk recht samen met het arbeidsrecht, het handels- en economisch recht en het vennootschapsrecht vormen samen het '''materiële privaatrecht'''. Het '''formeel privaatrecht''' beschrijft de civiele rechtspleging, dit is het [[burgerlijk procesrecht]] of gerechtelijk recht.
'''Burgerlijk recht''', ook '''civiel recht''' of in [[Nederland (hoofdbetekenis)|Nederland]] '''privaatrecht''', is het geheel van de regels voor de onderlinge verhoudingen tussen personen, i.h.b. het [[personen- en familierecht]] en [[vermogensrecht]]. Het burgerlijk recht alsmede het arbeidsrecht, sociaal zekerheidsrecht, handels- en vennootschapsrecht en de civielrechtelijke aansprakelijkeheid vormen samen het '''materieel privaatrecht'''. Het '''formeel privaatrecht''' beschrijft de civiele rechtspleging, dit is het [[burgerlijk procesrecht]] of gerechtelijk recht.

(onrechtmatige daden / wanprestatie)
5. arbeidsrecht en sociaal zekerheidsrecht


Omdat in het privaatrecht burgers tegenover elkaar staan, is hier een belangrijker rol toebedeeld aan de rechter in vergelijking met het [[publiekrecht]] – met onder andere het strafrecht, bestuursrecht en belastingrecht – waar de overheid tegenover de burger staat en de rechter meer gebonden is door democratische vastgestelde wetten. De wet verplicht de rechter desgevraagd altijd een uitspraak te doen in een civiel geschil, ook als een duidelijke wettelijke regel ontbreekt.
Omdat in het privaatrecht burgers tegenover elkaar staan, is hier een belangrijker rol toebedeeld aan de rechter in vergelijking met het [[publiekrecht]] – met onder andere het strafrecht, bestuursrecht en belastingrecht – waar de overheid tegenover de burger staat en de rechter meer gebonden is door democratische vastgestelde wetten. De wet verplicht de rechter desgevraagd altijd een uitspraak te doen in een civiel geschil, ook als een duidelijke wettelijke regel ontbreekt.

Versie van 3 aug 2020 04:01

Burgerlijk recht, ook civiel recht of in Nederland privaatrecht, is het geheel van de regels voor de onderlinge verhoudingen tussen personen, i.h.b. het personen- en familierecht en vermogensrecht. Het burgerlijk recht alsmede het arbeidsrecht, sociaal zekerheidsrecht, handels- en vennootschapsrecht en de civielrechtelijke aansprakelijkeheid vormen samen het materieel privaatrecht. Het formeel privaatrecht beschrijft de civiele rechtspleging, dit is het burgerlijk procesrecht of gerechtelijk recht.

(onrechtmatige daden / wanprestatie)

5. arbeidsrecht en sociaal zekerheidsrecht

Omdat in het privaatrecht burgers tegenover elkaar staan, is hier een belangrijker rol toebedeeld aan de rechter in vergelijking met het publiekrecht – met onder andere het strafrecht, bestuursrecht en belastingrecht – waar de overheid tegenover de burger staat en de rechter meer gebonden is door democratische vastgestelde wetten. De wet verplicht de rechter desgevraagd altijd een uitspraak te doen in een civiel geschil, ook als een duidelijke wettelijke regel ontbreekt.

Nederland

Zie Civiel recht (Nederland) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Het Nederlandse civiel recht is voor een belangrijk deel vastgelegd in het Nederlandse Burgerlijk Wetboek.

Het Nederlandse burgerlijk recht stamt af van de Code Civil uit de tijd van Napoleon. In eerste instantie was het Nederlandse burgerlijk wetboek niet meer dan een vertaling van dit Franse wetboek. In de tweede helft van de 20e eeuw werd begonnen met het herschrijven van het wetboek, onder leiding van de in 1954 overleden Leidse hoogleraar Eduard Meijers. In 1992 werd dit Nieuw Burgerlijk Wetboek grotendeels in gebruik genomen. De gedachte achter dit NBW was niet primair om de inhoud van het recht te veranderen, maar om dit op een overzichtelijker manier vast te leggen, ter bevordering van onder andere de rechtszekerheid.

België

Burgerlijk recht in enge zin is in België een onderdeel van het privaatrecht. België kende tot 2018 een afzonderlijk handelsrecht, dat uit het burgerlijk recht gelicht was. Naast het Burgerlijk Wetboek was er voor een welomschreven categorie van handelaars een afzonderlijk Wetboek van koophandel. Over het algemeen was de bewijsvoering onder handelaars soepeler en gemakkelijker (artikel 25 van het inmiddels afgeschafte Wetboek van Koophandel). Er zijn afzonderlijke ondernemingsrechtbanken (vroegere benaming: rechtbank van koophandel). Alle vennootschappen, zoals beschreven in het Wetboek van vennootschappen, hadden ofwel een handelsactiviteit, ofwel een burgerlijke activiteit. Zeer vereenvoudigd kwam het erop neer dat industrie (de secundaire sector) en handel (de tertiaire sector) onder het handelsrecht vielen, terwijl landbouw, mijnbouw en visserij (de primaire sector) alsook de vrije beroepen onder het burgerlijk recht vielen.

Het is in burgerlijke procedures gebruikelijk vooraf conclusies neer te leggen.

Externe link