Spinnenkopmolen
De spinnekopmolen is een kleine windmolen met een vlucht (lengte van twee wieken samen) van ongeveer 8 tot 15 meter. Hij is geschikt voor de bemaling van kleine polders. Door de eenvoud van de molen is hij makkelijk te bedienen.
Het bovenhuis met daaraan de wieken kan horizontaal draaien, waardoor het wiekenkruis het beste de wind kan vangen. Het onderste deel staat vast. Door een holle koker loopt de koningsspil van het bovenhuis naar het onderhuis, waar de overbrenging zit naar de vijzel. Dit is een vergelijkbare constructie als gebruikt wordt voor een wipmolen. De spinnekopmolen heeft slechts 1 zetel, dit in tegenstelling tot de wipmolen die er twee heeft. De bovenkant van de koker van de spinnekopmolen wordt vastgehouden door een kokerkraag. Verder is van de spinnekopmolen de ondertoren lager en de kop hoger in vergelijking met de wipmolen. Hierdoor ligt de bovenas bij de spinnekopmolen ook schuiner dan bij de wipmolen. De trapbomen van een spinnekopmolen rusten met een keep op de achterzomer en lopen langs de achterste hoekstijlen door tot onder de daklijst. Ook heeft deze molen voor het kruien vaak een lange spruit, die tegen de achterzijde van de voorste hoekstijlen zit.
In Nederland zijn nog ruim 25 spinnekopmolens aanwezig, waarvan 15 molens in Friesland. De grootste hiervan is het Doris Mooltsje in de buurt van Oudega. Dit is tevens de oudste spinnekopmolen van Friesland.
