Jeugdstrafrecht (Nederland)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Jasper Kloekmoed (overleg | bijdragen) op 30 aug 2010 om 19:17. (Start lemma)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)

Het jeugdstrafrecht is het strafrecht dat in principe toegepast wordt bij delinquenten van 12 tot 18 jaar. Soms dienen zulke zaken om het algemeen belang te verdedigen en recht te doen tegen jeugddelinquenten; anderzijds worden door het jeugdstrafrecht de belangen van de (soms kwetsbare) minderjarigen beschermd. Zo liggen de maximumstraffen aanzienlijk lager en zaken worden anders in de media gebracht.

Jonger dan 12 jaar

Indien een minderjarige, jonger dan twaalf jaar, een delict begaat kan deze niet strafrechtelijk vervolg worden. Fouilleren, aanhouden en verhoren (onder bepaalde voorwaarden) zijn wel toegestaan en de rechter kan maatregelen nemen om kinderen terug te dwingen op het goede spoor. Dit is dan bijvoorbeeld de toewijzing van een voogd of een ondertoezichtstelling.

Kinderen van 12 tot 18 jaar

Kinderen in de leeftijd van 12 tot 18 jaar kunnen strafrechtelijk vervolgd worden volgens het jeugdstrafrecht. Bij een eerste aanraking met justitie bij een licht vergrijp, zoals vandalisme, wordt de jongere doorgaans de keuze gegeven tussen vervolging of een traject bij Bureau HALT.

Voor jongeren van 12 tot 16 geldt een maximale vrijheidsstraf van 12 maanden. Voor 16- en 17 jarigen ligt dit op 24 maanden. Indien de officier van justitie een boete eist, kan deze gewoon betaald worden zonder tussenkomst van een rechter. De zaken waarin minderjarigen terechtstaan vinden in tegenstelling tot andere zaken achter gesloten deuren plaats.

Uitzondering

Indien de ernst van het delict, de persoonlijkheid van de dader en/of de omstandigheden waaronder het misdrijf is gepleegd hierom vragen kan een 16- of 17-jarige berecht worden als een volwassene. Andersom kan iemand van 18 tot 20 jaar berecht worden als kind, als de omstandigheden van het delict en/of de persoonlijkheid van de dader hierom vragen.

[bron?]