Zonnevlam
Een zonnevlam (flare) is een explosie op het oppervlak van de zon, die ontstaat door het plotseling vrijkomen van de energie die wordt vastgehouden in de magnetische velden. Er ontstaat straling over het hele gebied van het elektromagnetische spectrum.
Zonnevlammen worden ingedeeld in drie hoofd-klassen:
- X-klasse zonnevlammen. Dit zijn uitbarstingen die op de aarde voor het uitvallen van radioverbindingen en van elektriciteitscentrales kunnen zorgen.
- M-klasse zonnevlammen. Dit zijn matige uitbarstingen, die rond de polen korte perioden van uitval van de radioverbindingen kunnen veroorzaken.
- C-klasse zonnevlammen. Kleine uitbarstingen die nauwelijks invloed hebben op de aarde.
Meer objectief worden de zonnevlammen ingedeeld aan de hand van de uitgestraalde energie (Watt per m² in golflengten tussen 1 en 8 Angstrom). X-klasse zonnevlammen geven een energie af van meer dan 10-4 Watt/m2, M-klassen tussen de 10-4en 10-5 en C-klassen tussen 10-5en 10-6 Watt/m2. Iedere klasse loopt van 1 tot 9, dus bijv C1 tot C9.
Bekende X-klasse zonnevlammen waren die van maart 1989, die grote schade aan elektriciteitscentrales in Canada veroorzaakte en de uitbarsting op 4 november 2003, die zo groot was dat hij niet te meten was. Geschat wordt dat deze uitbarsting geclassificeerd moet worden als X28. De richting van deze laatste uitbarsting was niet naar de aarde toe, zodat het effect op aarde niet zo groot was.
Materie uitgestoten bij zonnevlammen komt uiteindelijk terecht in de zonnewind.
Zie ook
