Spierhypotonie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door 2a02:1810:808e:7d00:d5d8:85be:e2f:904 (overleg) op 5 okt 2014 om 11:31.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Spierhypotonie
Coderingen
ICD-10 P94.2
ICD-9 358,781.3
DiseasesDB 21417
MedlinePlus 003298
MeSH D009123
Portaal  Portaalicoon   Geneeskunde

Spierhypotonie is een medische term die duidt op een verminderde spanning van een spier. De oorzaak is een gebrek aan impulsen van de zenuwen.
Dit kan voorkomen bij bijvoorbeeld:

  • een dwarslaesie door een onderbreking van de zenuwen in het ruggenmerg (LMN-laesie)
  • een medische fout met als gevolg onderbreking van een perifere zenuw (perifere zenuwen zijn alle zenuwen die niet rechtstreeks uit de hersenen vertrekken)
  • amyotrofe laterale sclerose door een ontsteking van de zenuwen bij ziekte

Elke goed functionerende spier heeft op elk moment een minimum aan spanning, ook zonder bewuste contractie. Deze spanning kan gaan van nauwelijks merkbaar (slaap) tot bijna volledig opgespannen (stress). Als een spier niet de spanning heeft die men zou verwachten in een bepaalde situatie, dan spreekt men van een hypotone spier. Dit gaat meestal gepaard met spierverzwakking en spieratrofie, maar niet noodzakelijk.