Naar inhoud springen

Standaard Duits

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Den Hieperboree (overleg | bijdragen) op 1 jan 2019 om 02:30. (opmaak (zou dit artikel niet Standaardduits moeten heten?))
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Standaard Duits (Duits: Standarddeutsch, Hochdeutsch, en in Zwitserland Schriftdeutsch) is een gestandaardiseerde wijze van de Duitse taal, zoals deze in formele teksten wordt gebruikt, alsmede voor communicatie tussen de verschillende Duitse dialectgebieden.

Geschiedenis

Toen Maarten Luther in de zestiende eeuw de bijbelvertaling in het Duits maakte, legde hij de basis voor het Standaard Duits.[1] In die tijd werden er in Duitsland nog verschillende dialecten gesproken, en zijn bijbelvertaling bracht de sprekers van deze dialecten bijeen.[2]