Stelling van Hilbert

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is de huidige versie van de pagina Stelling van Hilbert voor het laatst bewerkt door AlterBerg (overleg | bijdragen) op 21 okt 2015 22:49. Deze URL is een permanente link naar deze versie van deze pagina.
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)

In de differentiaalmeetkunde, een deelgebied van de meetkunde, stelt de stelling van Hilbert (1901) dat er geen compleet regelmatig oppervlak, , met een constante negatieve gaussiaanse kromming bestaat, ingedompeld in .

Deze stelling beantwoordt de vraag voor het negatieve geval waarvan oppervlakken in kunnen worden verkregen door het isometrisch indompelen van complete variëteiten met constante kromming.

De stelling van Hilbert werd voor het eerst behandeld door David Hilbert in zijn, "Über Flächen von konstanter Krümmung" (Trans. Amer. Math. Soc. 2 (1901), 87-99). Een ander bewijs werd niet veel later gegeven door E. Holmgren, "Sur les surfaces à courbure constante negative," (1902).

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  • (en) Spivak, Michael, A Comprenhensive Introduction to Differential Geometry, Publish or Perish, 1999.