Tini Brugge
Tini Brugge (1947) is een Nederlands biologe die initiatieven genomen heeft en boeken en artikelen geschreven heeft op het gebied van natuur, milieu en (Christelijke) spiritualiteit. Kernpunten legt zij bij liturgisch bloemschikken, kloostertuinen en kerktuinen.
Tini Brugge was aanvankelijk werkzaam als biologe toen zij besloot zich te gaan toeleggen op de verbinding tussen spiritualiteit en natuur.[1] Hierbij vormde de Franciscaanse beweging een belangrijke inspiratiebron voor haar. Zo verscheen bij uitgeverij Gottmer de boekenserie "Aarden in geloof[2] over de Franciscaanse samenwerking in Utrecht, waar ook leken een belangrijke rol in speelden. In deze serie geeft zij planten en dieren extra zeggingskracht door te wijzen op de symbolische betekenis. Deze symboliek is vaak aanwezig in oude middeleeuwse schilderijen van heiligen en bijbelse personen. De planten die de afgebeelde personen vergezellen verbeelden de hen toegedichte bijzondere eigenschappen. In de kerkdienst laat ze de natuur door middel van deze symboliek een rol spelen. Bloemstukken geven daarbij het thema van de kerkdienst weer.[3] Liturgisch bloemschikken heeft zich mede door haar inzet in diverse kerkgenootschappen breed verspreid.[4]
Brugge streeft er naar de oude traditie van de kloostertuin nieuw leven in te blazen. Ze richtte hietoe met anderen de Werkgroep Kloostertuinen op die de aanwezigheid van kloostertuinen en restanten ervan inventariseerde en initiatieven ondernam om ze als cultureel erfgoed te bewaren en te herstellen.[5]
Kerktuinen vormen een ander speerpunt van haar inzet. Ze wees op de mogelijkheid om het erf rond de kerk een spirituele dimensie te geven. De tuin rond de kerk kan geloof en natuur met elkaar verbinden. Doordat kerken vaak relatief grote gebouwen zijn, is het erf vaak eveneens aanzienlijk. Voor bewoners in de buurt kan een kerktuin veel betekenis hebben.[6][7]. Hierbij werkte ze nauw samen met de Werkgroep Kerk en Milieu van de Raad van Kerken.
Een belangrijk thema ten slotte waar Brugge aandacht voor heeft gevraagd is voedsel. Door bewust om te gaan met voedsel, kan eten verbondenheid geven met al wat leeft. Voedsel ontstaat door biologische groeiprocessen en het verbouwen van voedsel heeft een groot ruimtebeslag. Bovendien verbindt het mensen met de biologische kringloop. In de bijbel vormt de maaltijd een teken van verbondenheid.[8]
Bronnen, noten en/of referenties
|