Tino Rossi

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Jcjansen (overleg | bijdragen) op 3 feb 2020 om 22:42. (default sort aangegeven)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Tino Rossi
Tino Rossi in de jaren '30
Algemene informatie
Volledige naam Constantin Rossi
Bijnaam le rossignol corse
(de Corsicaanse nachtegaal)
Geboren 29 april 1907
Geboorteplaats Ajaccio (op Corsica)
Overleden 26 september 1983
Overlijdensplaats Neuilly-sur-Seine (bij Parijs)
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
Werk
Jaren actief 1932-1983
Genre(s) operette, chanson, ballad
Beroep zanger, acteur
Instrument(en) gitaar
Label(s) Columbia
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Tino Rossi, officieel Constantino Rossi (Ajaccio, 29 april 1907 - Neuilly-sur-Seine, 26 september 1983) was een Franse zanger van populaire muziek die optrad in muzikale revues, operettes en speelfilms. In een loopbaan van een halve eeuw zette hij meer 1000 uiteenlopende nummers op grammofoonplaat. Bij zijn overlijden werd geschat dat hij wereldwijd meer dan 250 miljoen platen had verkocht.[1][2][3]

Jeugd

Tino Rossi was de zoon van Laurent en Eugenie Rossi, en groeide op in een gezin met 8 kinderen. Zijn vader was kleermaker en zijn moeder verdeelde haar aandacht over het familiebedrijf en het huishouden. Constantin kreeg de naam een eerder geboren kind dat eind 1906 al jong was overleden. Zijn geboortehuis stond aan de rue Cardinal Fesch 43 in Ajaccio[4][5]

Stem

Als kind zong hij al graag en veel. Iedereen in zijn omgeving merkte dat hij een heel zuivere stem had. Hoewel hij goed kon leren, ging hij liever spijbelen.[5] Zijn stem had een lichte, vloeiende en wat omfloerste klank: een fluwelen stem met een bereik van bijna drie octaven.[1][5]

Doorbraak als zanger

Tino Rossi's populariteit als zanger begon pas echt na zijn verhuizing naar Parijs in 1934. Toen het Casino de Paris hem enkele maanden later contracteerde, betekende dat zijn doorbraak. Het publiek stroomde al gauw toe. Vooral vrouwen stonden soms urenlang massaal voor de deur, alleen maar om een glimp van hem op te vangen. Hij gold als een charmezanger bij uitstek en werd voor wat betreft zijn uiterlijke aantrekkingskracht wel vergeleken met Rudolf Valentino. Marcel Pagnol, de schrijver en regisseur met wie Rossi later enkele films maakte, zei toen al van hem: Al zingt Tino uit het telefoonboek voor, de vrouwen beginnen te janken of te juichen, al naargelang zijn stemgebruik.[3]

Huwelijk

Tijdens een optreden in 1941 leerde hij Lilia Vetti kennen. Na drie kortere huwelijken werd zij de echtgenote met wie hij zijn leven verder zou delen.[3]

Succes als zanger en acteur

Tino Rossi zong hits als Vieni... vieni..., Ave Maria en J'attendrai, maar bijvoorbeeld ook Yesterday van The Beatles. Zijn meest verkochte nummer is Petit Papa Noël, het meest geliefde Franstalige kerstliedje. Hij was de eerste artiest die wereldwijd miljoenen platen verkochte en kreeg een speciale massief gouden langspeelplaat uitgereikt voor de afzet van minstens 250 miljoen grammofoonplaten. Totdat Elvis Presley op het toneel verscheen, was er geen artiest die deze aantallen zelfs maar benaderde.[3][5]

Tino Rossi trad ook op als acteur speelfilms en operettes. Hij maakte bij elkaar 25 films, waarvan Candide' in 1960 de laatste was. In deze films speelde hij meestal de rol van de jonge held. In een interview zei hij daarover: Te veel en te lang. Ik liet me leiden door mijn ijdelheid. Die ijdelheid illustreerde hij ook met de pakken die hij droeg: Ik laat mijn kostuums altijd iets te groot maken, dan zeggen de mensen: "Goh, Tino, je bent magerder geworden" in plaats van "Goh, je wordt steeds dikker".[3]

Latere loopbaan

Nadat zijn loopbaan leek afgelopen, beleefde hij in 1969 een verrassende terugkeer met de musical De Zonnekoopman. Hij trad op in veelbekeken tv-shows. Zijn laatste optreden als zanger was in 1982, in het Casino de Paris, waar het ooit ook was begonnen. Blijkens een interview was het hem vreemd te moede: Ik miste er mijn oude vrienden Gabin, Fernandel, Maurice Chevalier en Mistinguett te zeer. Ik voelde me er een eenzame oude man, die tevergeefs zocht naar de gezellige jaren van weleer.[3]

Levenseinde

Desondanks had hij nog toekomstplannen die hij niet kon uitvoeren nadat hij begin 1983 in het ziekenhuis werd opgenomen en kanker aan de alvleesklier bleek te hebben. Tegenover de buitenstaander deed hij alsof hij weer de oude was. Bij de viering van het 42-jarig huwelijksjubileum met Lilia Vetti, had hij het nog over een terugkeer op het podium, net als in 1969: Ik werk hard aan een nieuw repertoire, want ik wil nog meer schitteren dan vorig jaar. Ik zit alleen met een probleem, ik ben veel sneller moe. Toch wil ik mijn plannen doorzetten, want ik denk dat ik me zonder de muziek zal vervelen en snel oud zal worden. Hij overleed echter op 26 september in het l'Hópital Américain in Neuilly, 76 jaar oud.[3]

Filmografie

Tino Rossi is vanaf 1934 tot en met 1977 in een dertigtal films te zien geweest en meestal ook als zanger te horen. Na enkele bijrollen waren er vanaf Marinella' in 1936 veel films waarin hij als publieksmagneet ook de centrale hoofdrol speelde. Deze rollen zijn in onderstaande tabel onderstreept. Na Tourments speelde Rossi alleen nog bijrollen. De originele titels zijn links naar artikelen op de franstalige Wikipedia. De jaartallen zijn vermeld in het formaat jjjj-mm-dd zodat er zinvol op gesorteerd kan worden.

Jaar
productie
Titel
(origineel)
Rol Première
Frankrijk
Titel
(Nederlands)
Première
Nederland
Opmerkingen
1934 Adémaï au Moyen Âge de troubadour 1935-10-25      
1934 La Cinquième empreinte / Lilas blanc een zanger 1934-07-13 De geheimzinnige vingerafdruk 1936-10-30  
1934 Les Nuits moscovites de Napolitaanse zanger 1934-11-21 De nachten van Moskou / Moscousche Nachten 1935-02-08  
1935 Marseille         korte film
1935 Justin de Marseille de zanger (als zichzelf) 1935-04-05      
1935 L'Affaire Coquelet Jean Clairval 1935-03-08      
1935 Vogue, mon coeur zang 1935-11-29      
1936 Au son des guitares Jeannot 1936-10-29 Corsicaansche Liefde / Corsikaansche Liefde 1937-03-19  
1936 Marinella Tino Pirelli 1936-03-12 Marinella 1937-07-02  
1937 Lumières de Paris Carlo Ferrari 1938-10-05 Lumières de Paris / Parijsche stralen 1947-07-25  
1937 Naples au baiser de feu Mario Esposito 1937-12-07 Het gebeurde in Napels / Napels, bron der liefde 1938-06-17  
1942 Fièvres Jean Dupray 1942-01-21 Het oude lied 1944-08-04  
1943 Le Soleil a toujours raison Tonio 1943-01-27      
1943 Le Chant de l'exilé Ramon Etcheverry 1943-04-21      
1943 Mon amour est près de toi Jacques Marton 1943-09-29      
1944 L'Île d'amour Orsani, alias Bicchi 1944-05-24 Het eiland der liefde 1946-11-01  
1946 Destins André Cartier/Fred Cartier 1946-12-18 Destins 1947-07-26a aSpekholzerheide
1946 Le Gardian Renaud 1946-05-15 (De) Begeerte / Le Guardian 1947-06-06a
1948-06-22b
aCuracao
bSittard
1946 Sérénade aux nuages Sylvio 1946-03-06 Liefdesserenade 1946-08-30  
1947 Le Chanteur inconnu Julien Mortal/Paolo 1947-04-25 De onbekende zanger 1947-08-01  
1948 La Belle Meunière Franz Schubert 1948-11-24      
1949 Deux amours Sylvain Vincent/Désiré Vincent 1949-01-05      
1949 Marlène Manuel Ceccaldi 1949-09-02      
1950 Envoi de fleurs Paul Delmet 1950-05-26      
1951 Au pays du soleil Titin Olivieri 1951-12-26 In 't land van zonneschijn    
1951 Paris chante toujours als zichzelf 1951-11-29      
1952 Son dernier Noël Marc Damiani 1952-12-12 Haar laatste Kerstmis    
1954 Si Versailles m'était conté de gondelier 1954-03-09 Versailles, vorsten en vrouwen /Versailles - koningen en vrouwen 1955-07-01  
1954 Tourments Jacques Duffot, alias Tony Caylor 1954-04-23      
1963 Jusqu'au bout du monde   1963-01-18      
1970 L'Âne de Zigliara / Une drôle de bourrique als zichzelf 1971-09-03      
1977 Ciné Follies   1977-03-09     documentaire(archiefbeelden)