Triomf van de vrede
Triomf van de vrede | ||||
---|---|---|---|---|
Kunstenaar | Peter Colfs | |||
Jaar | 1954 | |||
Materiaal | wol en katoen | |||
Locatie | Hoofdkantoor Verenigde Naties, lobby van Afgevaardigden, New York | |||
Hoogte | 865 cm | |||
Breedte | 13,2 m | |||
|
Triomf van de Vrede (1954) is het grootste wandtapijt ter wereld. Het tapijt is ontworpen door Peter Colfs. Het werd door de Belgische regering geschonken aan de Verenigde Naties.
Het wandtapijt, een allegorie van welvaart en gelijkheid, is in de lobby van Afgevaardigden op het hoofdkantoor van de Verenigde Naties te bezichtigen.[1][2]
Allegorische betekenis[bewerken | brontekst bewerken]
Triomf van de vrede is een decoratief en gestileerd ontwerp van veelal allegorische figuren waarvan de kleuren en de schiere grootte van 115 vierkante meter de ruimte verzadigen.[3] Het tapijt is gevuld met een vredesduif die de bron van goede wil benadert, negen menselijke figuren en planten, die tezamen de vrede, voorspoed en gelijkheid symboliseren,[4] terwijl aan de randen de hoofdsteden van lidstaten staan afgebeeld.[5]
De centrale vrouwenfiguur stelt de aarde en het leven voor. Aan haar weerszijden staan mannen op het punt elkander met boomstammen aan te vallen. Zij symboliseren landen in oorlog. Onder de fontein zit een vrouw met in haar hand een spiegel, symbool van het leven. Zij verbeeldt het VN-pact 'gelijkheid'. Naast deze vrouw ligt een ziekelijke (gewonde?) man, die de zwakkere landen verbeeldt. De twee krijgers in de linkerbovenhoek verbeelden het VN-principe van 'gezamenlijke verantwoordelijkheid en steun aan zwakke landen'. De twee vrouwenfiguren in de rechterbovenhoek verbeelden de 'hulp aan ontwikkelingslanden' en 'het recht'.[6]
Productie en installatie[bewerken | brontekst bewerken]
Het tapijt is met afmetingen van 13,20 bij 8,65 meter[7] het grootste wandtapijt dat ooit geweven is, met zoveel wol en katoen dat de equator bijna viermaal omwonden had kunnen worden. Het ontwerp van Colfs werd door wevers van het Belgische Koninklijke Tapijtweverij Gaspard De Wit in tien maanden tijd geproduceerd.[8][9]
Het tapijt werd in het voorjaar van 1954 voor het eerst op de Brusselse Internationale Jaarbeurs tentoongesteld, alvorens het naar zijn eindbestemming in New York verhuisde.[2] België schonk dit tapijt in 1959 aan de VN. Daar hangt het sindsdien in de lobby van Afgevaardigden op het hoofdkantoor van de Verenigde Naties.[10][6]
Varia[bewerken | brontekst bewerken]
Mogelijk dat Triomf van de vrede als het grootste wandtapijt ter wereld 'uit de moderne tijd' bestempeld moet worden, want er zijn kandidaten die nog groter zijn, zoals het 14e-eeuwse wandtapijt van de Apocalyps, dat ca 100 bij 4,50 meter is.
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
Het wandtapijt Triomf van de vrede is in diverse media gereproduceerd:
- Triomf van de vrede op een officiële prentbriefkaart van de Verenigde Naties.
- Triomf van de vrede verwerkt in Burundese postzegels.
- Triomf van de vrede in een tweet van de Braziliaanse delegatie in de Verenigde Naties.
- ↑ Zie ook Tweet van De Mission de Brazil gevestigd op het hoofdkantoor van de Verenigde Naties in New York, 14 november 2017, met details over dit tapijt.
- ↑ a b Verslaggever, "Transatlantische telegrammen - Wandtapijt", De Volkskrant, 18 september 1954.
- ↑ (fr) COLFS, Peter. Balat KIKIRPA - Dictionnaire des peintres belges. Geraadpleegd op 18 augustus.
- ↑ Verslaggever, "Reuzentapijt voor Verenigde Naties", Algemeen Dagblad, 18 september 1954.
- ↑ Toelichting op briefkaart van de Verenigde Naties, Office of Public Information.
- ↑ a b Verslaggever, "Belgisch geschenk aan U.N.O.", De Telegraaf, 24 april 1954.
- ↑ Paul Piron, De Belgische beeldende kunstenaars van de 19e tot de 21e eeuw. Ludion, 2016, p. 389-390.
- ↑ Verslaggever, "(Ongetiteld - toelichting bij foto)", Het Nieuws, 8 december 1954.
- ↑ (fr) Wouters, Peter (ed.), L'art dans les ambassades belges 37. Openbaar Kunstbezit Vlaanderen (OKV) (2013).
- ↑ (en) "Triumph of Peace" Tapestry Gets a Cleaning. unmultimedia (15 oktober 1995). Geraadpleegd op 18 augustus 2020.