Tyler Stites

Tyler Stites
	Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	18 maart 1998
Geboorteplaats	Tucson, Verenigde Staten
Lengte	178 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Project Echelon Racing
Discipline(s)	Wegwielrennen
Ploegen
2017–2021; 2022–; 2022	Aevolo; Project Echelon Racing; Human Powered Health (stag.)
Portaal	Wielersport

Tyler Stites (Tucson, 18 maart 1998) is een Amerikaans wielrenner.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Als tweedejaars junior won Stites een etappe in de Ronde van de Abitibi. De leiderstrui die hij daaraan overhield raakte hij een dag later kwijt aan Brandon McNulty. Later dat jaar nam hij deel aan het wereldkampioenschap, waar hij de wegwedstrijd niet uitreed.

In 2017 maakte Stites, als eerstejaars belofte, de overstap naar Aevolo. In zijn tweede seizoen bij de ploeg won hij, samen met Brandon McNulty en Ian Garrison de teamproloog in de Ronde van de Elzas. Later dat jaar nam hij, met een Amerikaanse nationale selectie, deel aan de Ronde van de Toekomst. In april 2019 werd hij zevende in het eindklassement van de Joe Martin Stage Race. Een maand later werd hij vijfde in dat van de Ronde van de Gila. In de Ronde van Californië maakte hij zijn debuut in de World Tour. In 2021 won hij een etappe en het bergklassement in de Joe Martin Stage Race.

Na vijf seizoenen bij Aevolo maakte Stites in 2022 de overstap naar Project Echelon Racing. In april won hij de Redlands Bicycle Classic^[1] en twee etappes in de Ronde van de Gila. In juni bleef enkel Kyle Murphy hem voor in het nationale kampioenschap op de weg. Aan het einde van dat seizoen mocht hij stage lopen bij Human Powered Health. namens die ploeg nam hij deel aan onder meer de Ronde van Slowakije en Parijs-Chauny. Zijn stageperiode leidde echter niet tot een profcontract, waarna hij ook in 2023 voor Project Echelon Racing Reed. In april won hij voor de tweede maal op rij de Redlands Bicycle Classic. Een maand later werd hij negende in het eindklassement van de Ronde van Griekenland en won hij een etappe in de Joe Martin Stage Race. In de Ronde van Beauce, een vijfdaagse etappekoers in Canada, won hij twee etappes en het puntenklassement. In augustus won hij de proloog in de Ronde van Guadeloupe, voor zijn ploeggenoot Cade Bickmore en Ivan Centrone. De leiderstrui moest hij een dag later afstaan aan Bickmore. Na tien ritten eindigde Stites op de derde plaats in het klassement, op 37 seconden van winnaar Benjamin Le Ny. In september maakte hij deel uit van de vroege vlucht in de Maryland Cycling Classic.

In maart 2024 won Stites de Grote Prijs van Rhodos, een eendagskoers op het Griekse eiland met dezelfde naam. Een maand later won hij, voor de derde maal op rij, de Redlands Bicycle Classic.^[2] In de openingsrit van de Ronde van de Gila, met aankomst bergop in Mogollon, eindigde Stites achter Wilmar Paredes als tweede. In de tweede rit sprintte hij, achter Scott McGill en Paredes, naar de derde plek. De derde etappe, een tijdrit van 26 kilometer in en rond Tyrone, won Stites met een voorsprong van tien seconden op Walter Vargas. Paredes, de leider in het klassement, verloor bijna drieënhalve minuut, waardoor Stites de leiderstrui overnam.^[3] In de resterende twee etappes verdedigde hij zijn leiderstrui met succes, waardoor hij Alex Hoehn opvolgde als eindwinnaar.

Overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

2016: 2e etappe Ronde van de Abitibi
2018: Proloog Ronde van de Elzas (ploegentijdrit)
2021: 2e etappe Joe Martin Stage Race; Bergklassement Joe Martin Stage Race
2022: 2e en 4e etappe Ronde van de Gila
2023: 1e etappe Joe Martin Stage Race; 4e en 5e etappe Ronde van Beauce; Puntenklassement Ronde van Beauce; Proloog Ronde van Guadeloupe
2024: Grote Prijs van Rhodos; 3e etappe Ronde van de Gila; Eindklassement Ronde van de Gila