U 139 (Kaiserliche Deutsche Marine)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag
Vlag
U 139
Vlag
Vlag
U-boten types U-161, U-135, U-139,
Geschiedenis
Tewaterlating 3 december 1917
In dienst gesteld 18 mei 1918
Uit dienst gesteld 1936
Algemene kenmerken
Waterverplaatsing Boven water' 1930 ton, Onder water 2483 ton
Afmetingen 92 x 9,12 x 5,27 meter
Bemanning 62 koppen
Techniek en uitrusting
Machinevermogen 3750 (diesel-), 1780 (elektromotoren)
Snelheid Boven water 15,3 knopen, Onder water 7,6 knopen
Bewapening 6 torpedopoorten, 2 x 150 mm dekkanon
Portaal  Portaalicoon   Marine

De U 139 was een Duitse onderzeeboot. Het schip is op de Germaniawerf in Kiel gebouwd in opdracht van de Kaiserliche Marine, en was een van de grootste van zijn tijd. Het werd Kapitänleutnant Schwieger gedoopt naar een gesneuvelde U-bootcommandant.

De onderzeeër werd aan het einde van de Eerste Wereldoorlog in de noordelijke Atlantische Oceaan ingezet, en kelderde op zijn enige oorlogsvaart drie vrachtschepen en een Portugese marine-trawler. Op 24 november 1918 werd hij aan Frankrijk uitgeleverd, waarna hij van 6 oktober 1921 tot 24 juli 1935 onder de naam Halbronn in de Franse Marine dienstdeed. In 1936 werd hij verschroot.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]