Unipotent

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Unipotentie is een status van een cel. Een unipotente cel is in staat één soort cel te vormen, buiten haar eigen type. Ze kan dus delen (proliferatie) en differentiëren (specialiseren).

Voorbeeld[bewerken | brontekst bewerken]

Volwassen stamcellen, die overal in (humane) weefsels voorkomen. Deze cellen kunnen gevonden worden in lever, spieren, hersenen, huid ...