Urraca van Castilië (1187-1220)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Urraca van Castilië
1187-1220
Urraca van Castilië
Koningin-gemalin van Portugal
Periode 1211-1220
Voorganger Dulce van Barcelona
Opvolger Mécia Lopes de Haro
Vader Alfons VIII van Castilië
Moeder Eleonora van Engeland

Urraca van Castilië (28 mei 1187 - Coimbra, 3 november 1220) was van 1211 tot aan haar dood koningin-gemalin van Portugal. Ze behoorde tot het huis Ivrea.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Urraca was de dochter van koning Alfons VIII van Castilië en diens echtgenote Eleonora, dochter van koning Hendrik II van Engeland.

Oorspronkelijk werd Urraca beschouwd als mogelijke bruid voor de toekomstige koning Lodewijk VIII van Frankrijk, maar uiteindelijk huwde ze in 1206 met de latere koning Alfons II van Portugal.

In 1211 volgde Alfons II zijn vader Sancho I op als koning van Portugal en werd Urraca koningin-gemalin. In 1214 stelde Alfons Urraca aan als regent indien zijn kinderen nog minderjarig zouden zijn bij zijn dood. Als koningin oefende Urraca politieke invloed uit en stichtte ze de Portugese afdelingen van de Orde der Franciscanen en de Orde van de Dominicanen.

In november 1220 stierf Urraca. Ze werd bijgezet in het klooster van Alcobaça.

Nakomelingen[bewerken | brontekst bewerken]

Urraca en haar echtgenoot Alfons II kregen vijf kinderen: