BSG Pinkstertoernooi

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
BSG Pinkstertoernooi
Gehouden in Bussum
Data jaarlijks tijdens Pinksteren
Organisator Bussums Schaak Genootschap
Deelnemers maximaal 60
Thema rapidtoernooi
Eerste editie 1984
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Schaken

Het BSG Pinkstertoernooi is een schaaktoernooi dat sinds 1984 ieder jaar in Bussum tijdens Pinksteren wordt georganiseerd. De organisatie is in handen van het Bussums Schaak Genootschap, kortweg BSG. Het toernooi heeft doorgaans een sterk deelnemersveld, waaronder internationale grootmeesters.

Tot 2013 was het toernooi een vierdaags weekendtoernooi. Tijdens het toernooi werd ook gestreden om het persoonlijk kampioenschap van de Stichts-Gooise Schaakbond.

Na het wegvallen van sponsoring besloot men om het toernooi om te dopen tot een rapidtoernooi, dat op één dag gespeeld wordt.[1]

Lijst van winnaars van het weekendtoernooi (t/m 2013)[bewerken | brontekst bewerken]

1984 · Winnaar onbekend
1985 · Winnaar onbekend
1986 · Vlag van Nederland IM Coen Zuidema, Vlag van Nederland IM Kick Langeweg
1987 · Vlag van Engeland GM Tony Miles
1988 · Vlag van Nederland IM Jeroen Vanheste, Vlag van Nederland Marcel Peek, Vlag van Nederland IM Gert Pieterse, Vlag van Nederland IM Yge Visser
1989 · Vlag van Nederland Marcel Peek
1990 · Vlag van Nederland IM Gert-Jan de Boer
1991 · Vlag van Nederland Robert Timmer
1992 · Vlag van Nederland Hajo Jolles
1993 · Vlag van Joegoslavië Aleksandar Kovačević

1994 · Vlag van Duitsland GM Eckhard Schmittdiel
1995 · Vlag van Duitsland GM Eckhard Schmittdiel, Vlag van Nederland IM Liafbern Riemersma
1996 · Vlag van Estland GM Mikhail Rytshagov
1997 · Vlag van China GM Rongguang Ye, Vlag van Nederland Ruud Janssen
1998 · Vlag van Nederland IM Herman Grooten
1999 · Vlag van Nederland IM Karel van der Weide
2000 · Vlag van Nederland IM Harmen Jonkman, Vlag van Oezbekistan IGM Alexei Barsov, Vlag van Nederland IM Karel van der Weide, Vlag van Nederland Ramon Koster
2001 · Vlag van Nederland IM Ruud Janssen
2002 · Vlag van Nederland GM Friso Nijboer, Vlag van Nederland Erwin l'Ami
2003 · Vlag van Letland GM Normunds Miezis

2004 · Vlag van Nederland IM Leon Pliester, Vlag van Duitsland GM Lev Gutman, Vlag van Nederland Peter Doggers, Vlag van Nederland GM Friso Nijboer, Vlag van Letland GM Normunds Miezis
2006 · Vlag van Nederland Vincent Rothuis
2007 · Vlag van Nederland GM Erik van den Doel
2008 · Vlag van Nederland GM Erik van den Doel
2009 · Vlag van Nederland GM Dimitri Reinderman
2010 · Vlag van Nederland GM Dimitri Reinderman, Vlag van Rusland IM Alexandre Danin
2011 · Vlag van Nederland GM Friso Nijboer
2012 · Vlag van Nederland FM David Klein, Vlag van Israël IM Yochanan Afek en Vlag van India Sundararajan Kidambi
2013 · Vlag van Nederland GM Dimitri Reinderman

Lijst van winnaars van het rapidtoernooi (2013 - heden)[bewerken | brontekst bewerken]

2014 · Vlag van Rusland GM Vladimir Jepishin
2015 · Vlag van Israël IM Yochanan Afek en GM Manuel Bosboom
2016 · Vlag van Nederland IM Fred Slingerland
2017 · Vlag van Nederland GM David Klein
2018 · Vlag van Israël IM Yochanan Afek
2019 · Vlag van Bulgarije GM Petar Arnaudov
2022 · Vlag van Nederland GM Ivan Sokolov

Meervoudige winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Bijgewerkt t/m 2011.

Overwinningen Schaker Land Jaren
3 Friso Nijboer Vlag van Nederland 2002 + 2004 + 2011
2 Marcel Peek Vlag van Nederland 1988 + 1989
Eckhard Schmittdiel Vlag van Duitsland 1994 + 1995
Karel van der Weide Vlag van Nederland 1998 + 1999
Ruud Janssen Vlag van Nederland 1997 + 2001
Normunds Miezis Vlag van Letland 2003 + 2004
Erik van den Doel Vlag van Nederland 2007 + 2008
Dimitri Reinderman Vlag van Nederland 2009 + 2010

Overwinningen per land[bewerken | brontekst bewerken]

Bijgewerkt t/m 2011.

Overwinningen Land
29 Vlag van Nederland Nederland
3 Vlag van Duitsland Duitsland
2 Vlag van Letland Letland
1 Vlag van Engeland Engeland, Vlag van Joegoslavië (1992-2003) Joegoslavië, Vlag van Estland Estland, Vlag van China China, Vlag van Oezbekistan Oezbekistan, Vlag van Rusland Rusland

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]