VPRO Documentaire School
De VPRO Documentaire School, kortweg VPRO School, was een televisiedocumentairestroming die eind jaren 1960 binnen de VPRO ontstond en duurde tot in de jaren 1970.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Jongeren als Ed van der Elsken en Johan van der Keuken baanden met diep persoonlijk getint filmen de weg naar de VPRO School,[1] die eind jaren zestig vele veranderingen in het televisiedocumentairegenre veroorzaakte. Programmamakers als Hans Keller en Roelof Kiers, maatschappelijke betrokken filmmakers en de introductie van de direct cinema-stijl zorgden voor de ontwikkeling van een geheel andere, vaak veel journalistiekere stijl van documentairemaken dan de 'Hollandse Documentaire School':[2] In de jaren zeventig onderscheidden de VPRO-filmmakers bij de VPRO zich in de televisiedocumentaire.[3] Zo werden bij interviews in de stijl van de VPRO School vragen terloops gesteld en volgde de camera de gebaren en gezichtsuitdrukkingen van de gesprekspartners, vaak in close-up, terwijl ook het decor in de gaten gehouden werd.[4]
Bekende namen binnen de VPRO School[bewerken | brontekst bewerken]
Programmamakers[bewerken | brontekst bewerken]
Cameramensen[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen en referenties[bewerken | brontekst bewerken]
Meer lezen
- (en) Cowie, Peter (1979), Dutch Cinema: An Illustrated History. Londen: Tantivy Press, hoofdstuk 5,10.
- Bert Hogenkamp, Koen Bok (2006), Direct cinema maar soepel en met mate, Utrecht: Stichting Nederlands Filmfestival.
Referenties
- ↑ Willem Ellenbroek, Bloei van de Hollandse school (22 januari 2004).
- ↑ Tity de Vries (2017). Bert Hogenkamp, De Nederlandse documentairefilm 1965-1990. De ontwikkeling van een filmgenre in het televisietijdperk. BMGN - Low Countries Historical Review 132
- ↑ Bas Agterberg, Laten zien wat Nederland in huis heeft. Beeld & Geluid (25 november 2016).
- ↑ Paalman, F.J.J.W. (2010). Cinematic Rotterdam: the times and tides of a modern city.. Universiteit van Amsterdam, p.311.
- ↑ a b c (en) Marco de Waard (red.). Imagining Global Amsterdam. Amsterdam University Press, p.139.