Verdwaalpaal
Een verdwaalpaal of oriëntatiepaal is een herkenningsteken voor kinderen aan het strand. Iedere verdwaalpaal in de directe omgeving is duidelijk anders dan de andere, en er staan herkenbare figuren op afgebeeld: dieren of speelgoed om mee aan het strand te spelen. De bedoeling van verdwaalpalen is enerzijds voor de kinderen het gemakkelijk zelf de weg terug naar de rest van de familie te vinden en anderzijds het snel bij de ouders terug kunnen brengen van verdwaalde kinderen. De verdwaalpalen zijn hoog en opvallend.
De zes verschillende figuren werden bijzonder nauwkeurig uitgekozen. Naast de vorm, werden ook de kleuren met grote zorg bestudeerd vooraleer ze in productie gingen.
De zes figuren (boot, trein, vis, banaan, bal, huis) zijn zodanig opgevat:
- dat ze goed herkenbaar zijn
- makkelijk van elkaar te onderscheiden en
- eenvoudig om te onthouden en te herinneren. Zelfs in een stress-situatie : even verdwaald.
De objecten zelf hebben een volume van ongeveer 1 m³[1]
Wanneer het kind onthoudt bij welke verdwaalpaal zijn of haar ouders zich bevinden, zal het makkelijker zelf de weg terug kunnen vinden, ook op een strand vol met mensen.
De verdwaalpaal is begin jaren 90 van de 20e eeuw uitgevonden door de Belg Dominiek Vervaecke. Onder meer in Nederland en België staan langs de kust op veel plaatsen verdwaalpalen.
Begin 2013 ontstond commotie toen Vervaecke plots per paal € 400 huur- en onderhoudsgeld vroeg per jaar. De hoofdsponsors hadden namelijk afgehaakt. Een paar belangrijke sponsors hielden wel aan. Na lange commotie in verschillende kustgemeentes over deze te betalen som besloot Dominiek Vervaecke een deel van de kosten toch op zich te nemen. De palen blijven daarmee toch bestaan.[2]
-
De zes verschillende figuren -
De boot -
De vis
| Bronnen, noten en/of referenties |