Naar inhoud springen

Tsjecho-Slowaakse parlementsverkiezingen 1990

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Tsjecho-Slowaakse parlementsverkiezingen 1990
Datum 8 juni en 9 juni 1990[1]
Land Tsjechische en Slowaakse Federale Republiek
Te verdelen zetels 650
Opkomst 96,7%
Opvolging verkiezingen
1986     1992
Portaal  Portaalicoon   Politiek
politiek
Jan Urban (OF)
Ján Budaj (VPN)
Ján Čarnogurský (KDH)
Josef Bartončík (KDU, ČSL)

De Tsjecho-Slowaakse parlementsverkiezingen van 1990 vonden op 5 en 6 juni van dat jaar plaats.[1] Het waren de eerste vrije federale verkiezingen sinds 1946.[1] De opkomst was met 96,7% buitengewoon hoog. De groeperingen die gedurende de Fluwelen Revolutie (november-december 1989) een belangrijke rol hadden gespeeld bij de beëindiging van de communistische dictatuur kregen bijna de helft van de stemmen. Dit waren het Burgerforum (OF) in Tsjechië en Publiek Tegen Geweld (VPN) in Slowakije. Samen kregen deze partijen 170 zetels in de beide kamers van het Federale Parlement van Tsjecho-Slowakije.[1] De Communistische Partij van Tsjecho-Slowakije (KSČ), die in de periode 1948-1989 een machtsmonopolie bezat, eindigde op de tweede plaats met in totaal 47 zetels. De christendemocratische partijen eindigden met 40 zetels op een derde plaats.

Huis van het Volk

[bewerken | brontekst bewerken]
Partij of groep Stemmen % Zetels
Burgerforum (OF) 3.851.172 36,2%
68 / 150
Communistische Partij van Tsjecho-Slowakije (KSČ) 1.445.407 13,6%
23 / 150
Publiek Tegen Geweld (VPN) 1.104.125 10,4%
19 / 150
Christendemocratische Beweging (KDH) 644.008 6,1%
11 / 150
Christelijke en Democratische Unie (KDU)[2] 629.359 5,9%
9 / 150
Beweging voor Autonome Democratie - Partij voor Moravië en Silezië (HSD-SMS) 572.015 5,4%
9 / 150
Slowaakse Nationale Partij (SNS) 372.025 3,5%
6 / 150
Co-existentie-Hongaarse Christendemocratische Beweging (Spolužitie-MKDM) 296.575 2,8%
5 / 150
Overige partijen, groeperingen en kandidaten 14,6%
0 / 150
Blanco/ ongeldige stemmen 136.929 - -
Totaal 10.775.125 100% 150
Geregistreerde kiezers/ opkomst 11.195.596 96,2% -
Bron: Nohlen, et al.[3]

Huis van de Naties

[bewerken | brontekst bewerken]
Partij of groep Stemmen % Zetels
Burgerforum (OF) 3.613.513 34%
50 / 150
Communistische Partij van Tsjecho-Slowakije (KSČ) 1.452.659 13,7%
24 / 150
Publiek Tegen Geweld (VPN) 1.262.278 11,9%
33 / 150
Christendemocratische Beweging (KDH) 564.172 5,3%
14 / 150
Christelijke en Democratische Unie (KDU)[2] 633.053 6%
6 / 150
Beweging voor Autonome Democratie - Partij voor Moravië en Silezië (HSD-SMS) 658.477 6,2%
7 / 150
Slowaakse Nationale Partij (SNS) 387.387 3,6%
6 / 150
Co-existentie-Hongaarse Christendemocratische Beweging (Spolužitie-MKDM) 287.426 2,7%
7 / 150
Overige partijen, groeperingen en kandidaten 16,6%
0 / 150
Blanco/ ongeldige stemmen 139.731 - -
Totaal 10.758.011 100% 150
Geregistreerde kiezers/ opkomst 11.178.780 96,2% -
Bron: Nohlen, et al.[3]

Tsjechische Nationale Raad

[bewerken | brontekst bewerken]
Partij of groep Stemmen % Zetels
Burgerforum (OF) 49,5%
124 / 200
Communistische Partij van Tsjecho-Slowakije (KSČ) 13,24%
33 / 200
Beweging voor Autonome Democratie - Partij voor Moravië en Silezië (HSD-SMS) 10,03%
23 / 200
Christelijke en Democratische Unie (KDU)[2] 8,42%
20 / 200
Overig 18,82%
0 / 200
Totaal 200
Bron: Volby


Slowaakse Nationale Raad

[bewerken | brontekst bewerken]
Partij of groep Stemmen % Zetels
Publiek Tegen Geweld (VPN) 29,35%
48 / 150
Christendemocratische Beweging (KDH) 19,21%
31 / 150
Slowaakse Nationale Partij (SNS) 13,94%
22 / 150
Communistische Partij van Slowakije (KSS) 13,35%
22 / 150
Co-existentie-Hongaarse Christendemocratische Beweging (Spolužitie-MKDM) 8,66%
14 / 150
Democratische Partij (DS) 4,4%
7 / 150
Groene Partij (SZ) 3,49%
6 / 150
Overig 7,61%
0 / 150
Totaal 150
Bron: Statistics.sk

Zittend premier Marián Čalfa (*1946), aanvankelijk lid van de KSČ, maar na de Fluwelen Revolutie van het VPN[4], werd na de verkiezingen door president Václav Havel (1936-2011) benoemd tot formateur. Omdat Burgerforum en Publiek Tegen Geweld van te voren hadden aangegeven niet in een regering te willen samenwerken met de communistische partij en de extreemrechtse Slowaakse Nationale Partij (SNS), werd er een regering geformeerd bestaande uit Burgerforum (4 ministers), Publiek Tegen Geweld (3 ministers) en (in totaal 8) partijloze ministers.[1][4] Het federale parlement koos op 5 juli 1990 Havel tot president voor de duur van twee jaar.[1]