Tsjecho-Slowaakse parlementsverkiezingen 1990
| Tsjecho-Slowaakse parlementsverkiezingen 1990 | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Datum | 8 juni en 9 juni 1990[1] | ||||||
| Land |  Tsjechische en Slowaakse Federale Republiek
| ||||||
| Te verdelen zetels | 650 | ||||||
| Opkomst | 96,7% | ||||||
| Opvolging verkiezingen | |||||||
| |||||||
| |||||||
.jpg)
.jpg)
De Tsjecho-Slowaakse parlementsverkiezingen van 1990 vonden op 5 en 6 juni van dat jaar plaats.[1] Het waren de eerste vrije federale verkiezingen sinds 1946.[1] De opkomst was met 96,7% buitengewoon hoog. De groeperingen die gedurende de Fluwelen Revolutie (november-december 1989) een belangrijke rol hadden gespeeld bij de beëindiging van de communistische dictatuur kregen bijna de helft van de stemmen. Dit waren het Burgerforum (OF) in Tsjechië en Publiek Tegen Geweld (VPN) in Slowakije. Samen kregen deze partijen 170 zetels in de beide kamers van het Federale Parlement van Tsjecho-Slowakije.[1] De Communistische Partij van Tsjecho-Slowakije (KSČ), die in de periode 1948-1989 een machtsmonopolie bezat, eindigde op de tweede plaats met in totaal 47 zetels. De christendemocratische partijen eindigden met 40 zetels op een derde plaats.
Uitslag
[bewerken | brontekst bewerken]Huis van het Volk
[bewerken | brontekst bewerken]| Partij of groep | Stemmen | % | Zetels |
|---|---|---|---|
| Burgerforum (OF) | 3.851.172 | 36,2% | 68 / 150 |
| Communistische Partij van Tsjecho-Slowakije (KSČ) | 1.445.407 | 13,6% | 23 / 150 |
| Publiek Tegen Geweld (VPN) | 1.104.125 | 10,4% | 19 / 150 |
| Christendemocratische Beweging (KDH) | 644.008 | 6,1% | 11 / 150 |
| Christelijke en Democratische Unie (KDU)[2] | 629.359 | 5,9% | 9 / 150 |
| Beweging voor Autonome Democratie - Partij voor Moravië en Silezië (HSD-SMS) | 572.015 | 5,4% | 9 / 150 |
| Slowaakse Nationale Partij (SNS) | 372.025 | 3,5% | 6 / 150 |
| Co-existentie-Hongaarse Christendemocratische Beweging (Spolužitie-MKDM) | 296.575 | 2,8% | 5 / 150 |
| Overige partijen, groeperingen en kandidaten | 14,6% | 0 / 150 | |
| Blanco/ ongeldige stemmen | 136.929 | - | - |
| Totaal | 10.775.125 | 100% | 150 |
| Geregistreerde kiezers/ opkomst | 11.195.596 | 96,2% | - |
| Bron: Nohlen, et al.[3] | |||
Huis van de Naties
[bewerken | brontekst bewerken]| Partij of groep | Stemmen | % | Zetels |
|---|---|---|---|
| Burgerforum (OF) | 3.613.513 | 34% | 50 / 150 |
| Communistische Partij van Tsjecho-Slowakije (KSČ) | 1.452.659 | 13,7% | 24 / 150 |
| Publiek Tegen Geweld (VPN) | 1.262.278 | 11,9% | 33 / 150 |
| Christendemocratische Beweging (KDH) | 564.172 | 5,3% | 14 / 150 |
| Christelijke en Democratische Unie (KDU)[2] | 633.053 | 6% | 6 / 150 |
| Beweging voor Autonome Democratie - Partij voor Moravië en Silezië (HSD-SMS) | 658.477 | 6,2% | 7 / 150 |
| Slowaakse Nationale Partij (SNS) | 387.387 | 3,6% | 6 / 150 |
| Co-existentie-Hongaarse Christendemocratische Beweging (Spolužitie-MKDM) | 287.426 | 2,7% | 7 / 150 |
| Overige partijen, groeperingen en kandidaten | 16,6% | 0 / 150 | |
| Blanco/ ongeldige stemmen | 139.731 | - | - |
| Totaal | 10.758.011 | 100% | 150 |
| Geregistreerde kiezers/ opkomst | 11.178.780 | 96,2% | - |
| Bron: Nohlen, et al.[3] | |||
Tsjechische Nationale Raad
[bewerken | brontekst bewerken]| Partij of groep | Stemmen | % | Zetels |
|---|---|---|---|
| Burgerforum (OF) | 49,5% | 124 / 200 | |
| Communistische Partij van Tsjecho-Slowakije (KSČ) | 13,24% | 33 / 200 | |
| Beweging voor Autonome Democratie - Partij voor Moravië en Silezië (HSD-SMS) | 10,03% | 23 / 200 | |
| Christelijke en Democratische Unie (KDU)[2] | 8,42% | 20 / 200 | |
| Overig | 18,82% | 0 / 200 | |
| Totaal | 200 | ||
| Bron: Volby | |||
Slowaakse Nationale Raad
[bewerken | brontekst bewerken]| Partij of groep | Stemmen | % | Zetels |
|---|---|---|---|
| Publiek Tegen Geweld (VPN) | 29,35% | 48 / 150 | |
| Christendemocratische Beweging (KDH) | 19,21% | 31 / 150 | |
| Slowaakse Nationale Partij (SNS) | 13,94% | 22 / 150 | |
| Communistische Partij van Slowakije (KSS) | 13,35% | 22 / 150 | |
| Co-existentie-Hongaarse Christendemocratische Beweging (Spolužitie-MKDM) | 8,66% | 14 / 150 | |
| Democratische Partij (DS) | 4,4% | 7 / 150 | |
| Groene Partij (SZ) | 3,49% | 6 / 150 | |
| Overig | 7,61% | 0 / 150 | |
| Totaal | 150 | ||
| Bron: Statistics.sk | |||
Nasleep
[bewerken | brontekst bewerken]Zittend premier Marián Čalfa (*1946), aanvankelijk lid van de KSČ, maar na de Fluwelen Revolutie van het VPN[4], werd na de verkiezingen door president Václav Havel (1936-2011) benoemd tot formateur. Omdat Burgerforum en Publiek Tegen Geweld van te voren hadden aangegeven niet in een regering te willen samenwerken met de communistische partij en de extreemrechtse Slowaakse Nationale Partij (SNS), werd er een regering geformeerd bestaande uit Burgerforum (4 ministers), Publiek Tegen Geweld (3 ministers) en (in totaal 8) partijloze ministers.[1][4] Het federale parlement koos op 5 juli 1990 Havel tot president voor de duur van twee jaar.[1]
Verwijzingen
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ a b c d e f J.J. Driessen-Van het Reve: "TSJECHOSLOWAKIJE", in: Winkler Prins Encyclopedisch Jaarboek 1991. Een encyclopedisch verslag van het jaar 1990 etc., Elsevier, A'dam/ Antwerpen
- ↑ a b c O.a. ČSL
- ↑ a b Dieter Nohlen, Philip Stöver: Elections in Europe: A data handbook, 2010, p. 471
- ↑ a b worldstatesmen.org/Czechoslovakia, geraadpleegd 31 december 2022
