Vicenç Pagès i Jordà
| Vicenç Pagès i Jordà | ||||
|---|---|---|---|---|
_(cropped).jpg)
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Pseudoniem(en) | Àngel Mauri Carla Romans | |||
| Geboren | 14 december 1963 | |||
| Geboorteplaats | Figueres | |||
| Overleden | 27 augustus 2022 | |||
| Overlijdensplaats | Torroella de Montgrí | |||
| Land | Catalonië (Spanje) | |||
| Beroep | schrijver, literatuurcriticus, hoogleraar | |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1989-2022 | |||
| Bekende werken | Dies de frontera Carta a la reina d'Anglaterra | |||
| Uitgeverij | Empúries, Labutxaca, Proa | |||
| Website | ||||
| ||||
Vicenç Pagès i Jordà (Figueres, 14 december 1963 – Torroella de Montgrí, 27 augustus 2022) was een Catalaanse schrijver en hoogleraar.[1]
Loopbaan
[bewerken | brontekst bewerken]Hij debuteerde in 1989 met het korte verhaal La febre groga (De gele koorts) en daarop volgde in 1990 de verhalenbundel Cercles d'infinites combinacions (Kringen van oneindige combinaties), die bekroond werd met de prijs van de stad Palma. Zijn eerste grote werk El món d'Horaci (De wereld van Horatius) houdt het midden tussen fictie en creatief essay. Van 2010 tot 2011 was hij ook columnist bij de krant Avui.
Hij was hoogleraar talen en esthetiek aan de Universitat Ramon Llull, een particuliere universiteit in Barcelona.[2]
Tot zijn bekendste werken behoort Dies de frontera (2013) (Grensdagen), bekroond met de Premi Sant Jordi de novel·la. Ofschoon het boek zich afspeelt in La Jonquera op de grens met Frankrijk, gaat het niet over staatsgrenzen, maar wel over de “onoverschrijdbare grens voor iemand die gedwongen is voortdurend in [materiële] onzekerheid te leven”. Het gaat over de generatie na dertig jaar zonder vaste baan en inkomen voor wie de enige zekerheid de onbestendigheid is, een situatie die een grote invloed heeft op de relaties met familie en partner. De roman speelt zich af in de minder idyllische kant van de Empordà: een grijze grensstad met zijn typische fauna van dagjesmensen op winkeltrip voor de goedkope tabak en alcohol, van hoeren en andere grensgangers.[3]
Vicenç Pagès i Jordà overleed in 2022 in zijn woonplaats Torroella de Montgrí op 58-jarige leeftijd aan kanker.[4][5][6]
Enkele werken
[bewerken | brontekst bewerken]Proza
[bewerken | brontekst bewerken]- El món d'Horaci (1995) (De wereld van Horatius)
- Carta a la reina d'Anglaterra (1997) (Brief aan de koningin van Engeland)
- Els jugadors de whist (2009) (De Whistspelers)
- Dies de frontera (2013) (Grensdagen)
Essay
[bewerken | brontekst bewerken]- Grandeses i misèries dels premis literaris (1991)
- Un tramvia anomenat text
- El plaer en l’aprenentatge de l’escriptura (1998)
- De Robinson Crusoe a Peter Pan, un cànon de literatura juvenil (2006)
Erkenning
[bewerken | brontekst bewerken]- Premi Ciutat de Palma voor Cercles d'infinits combinacions (1990)
- Premi Mercè Rodoreda de narrativa (2004) voor El poeta i altres contes (De dichter en andere verhalen)
- Premi Crexells (2010) voor Els jugadors de whist
- De romanprijs Premi Sant Jordi de novel·la (2013)
- Premi Nacional de Cultura 2014.[7]
Enkele van zijn werken werden vertaald in het Duits, Engels, Spaans en Hongaars.[8]
- ↑ "Vicenç Pagès i Jordà", Gran Enciclopèdia Catalana (GEC)
- ↑ Montserrat Serra, “Vicenç Pagès Jordà: el viatge transversal” (ca) , Vilaweb, 15 februari 2011
- ↑ “Vicenç Pagès guanya el Sant Jordi amb una novel·la sobre la precarietat» (ca) (Vicenç Pagès wint de Sant Jordi met een roman over de bestaansonzekerheid”), Vilaweb, 13 december 2013
- ↑ Mor l'escriptor i crític literari Vicenç Pagès Jordà als 58 anys
- ↑ (es) Fallece el escritor catalán Vicenç Pagès Jordà, la excelencia posmoderna. El País (27 augustus 2022).
- ↑ L’esperit del temps de Vicenç Pagès, Públic, 28 augustus 2022.
- ↑ “Vicenç Pagès i Jordà”, Premis Nacionals de Cultura 2014, juryrapport van het Consell Nacional de la Cultura i de les Arts (Nationale raad voor Cultuur en Kunsten), 2014
- ↑ “Pagès Jordà, Vicenç”, bio- en bibliografiche fiche op de webpagina van het Catalaans ministerie voor Cultuur