Naar inhoud springen

Victorklasse

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Robbot (overleg | bijdragen) op 18 feb 2019 om 01:22. (Robotgeholpen doorverwijzing: Pos - Koppeling(en) gewijzigd naar Pos (zoetwatervis))
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

De Victor-klasse (tevens bekend als Project 671) (Russisch: Подводные лодки проекта 671 «Ёрш») is de NAVO-codenaam voor een klasse van Russische nucleaire aanvalsonderzeeërs. De Victor was de opvolger van de November-klasse. Deze klasse werd ontworpen gedurende de Koude Oorlog. Het was hun taak om de Sovjet-vlooteenheden tegen aanvallen te beschermen en indien noodzakelijk Amerikaanse onderzeeërs gewapend met ballistische raketten tot zinken te brengen.

De Victor-klasse bestond uit drie verschillende types, waarvan er in totaal 48 werden geconstrueerd. De eerste werd gebouwd in 1967. Medio 2012 waren nog steeds enkele eenheden in actieve dienst. Deze onderzeeër kan tot tachtig dagen op zee blijven.

Versies

Victor-1

De Victor-1 (codenaam: "Pos") verscheen in actieve dienst in 1967. De bewapening bestond uit een mix van torpedo's, kruisraketten en zeemijnen.

Victor-2

De Victor-2 (codenaam: "Atlantische zalm") was bedoeld als verbeterde versie van type 1 en verscheen in 1972. De Russen kwamen er echter achter dat deze zgn. "upgrade" de Amerikanen juist in staat stelde om de Victors makkelijker op te sporen. Zij stopten daarom spoorslags met de constructie van dit type en ontwierpen daarom type 3. Deze klasse beschikte, net als type 3, over torpedobuizen van verschillend kaliber om diverse wapens te kunnen lanceren.

Victor-3

Een Victor-3 met ingetrokken sleepsonar

De Victor-3 (codenaam: "Snoek") kwam in dienst tussen 1979 en 1991. Dit type maakte aanmerkelijk minder lawaai dan andere Sovjet-onderzeeërs uit dit tijdvak. Tijdens deze periode verbeterden de Russen dit ontwerp constant en vooral de later gebouwde exemplaren maken daarom weinig geluid. Deze versie van de Victor veroorzaakte in eerste instantie grote onrust bij de NAVO inlichtingendienst. Zij had namelijk een uitbouwsel aan de achterkant waarvan men vermoedde, dat het een zeer stille vorm van voortstuwing betrof. Naderhand bleek het slechts te gaan om een sleepsonar. Van deze versie zijn medio 2012 nog steeds enige eenheden in actieve dienst.

Klasse Victor I Victor II Victor III
Project 671 „Yorsch“ ("Pos") 671PT „Syomga“ ("Atlantische zalm") 671РТМ „Shchuka“ ("Snoek")
In dienst genomen
(eerste exemplaar)
1967 1972 1977
Uit actieve dienst
(laatste exemplaar)
1996 1997 n.v.t.
Aantal gebouwd 15 7 26
Lengte (m) 92,50 101,80 106,10
Breedte (m) 10,60 10,80 10,80
Diepgang (m) 7,10 7,30 7,80
Deplacement
(aan oppervlak, in t)
4250 4673 6990
Deplacement
(ondergedoken, in t)
6085 7190 7250
Max. snelheid
(aan oppervlak, in kn)
11,5 11,7 11,5
Max. snelheid
(ondergedoken, in kn)
33,5 31,7 31
Max. duikdiepte (m) 350-400 320-400 400-600
Reactor-type 2 × OK-300 2 × OK-300 2 × OK-300
Reactorvermogen
(thermisch, in Megawatt)
2 × 72 2 × 72 2 × 72
Turbine-vermogen (MW) 30 30 30
Torpedobuizen
(Aantal × kaliber (in mm))
6 × 533 4 × 533
2 × 650
4 × 533
2 × 650
Max. aantal torpedo's 18 24 24
Bemanning 76 88 96-102
  • (en) Overzicht van de Victor-klasse
Zie de categorie Victor class submarines van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.