Duvivier

Duvivier was een Zuid-Nederlandse notabele familie, van wie sommige leden tot de adel gingen behoren.

Geschiedenis

De arts Joseph-Maximilien Duvivier of du Vivier (1728-1796), zoon van Martin Duvivier en Marie-Jeanne Decamps, was in 1770 gepromoveerd tot arts en werd geneesheer voor de stad Bergen. Samen met andere artsen ijverde hij voor de verbetering van het Hôpital de Saint-Nicolas. In 1790-1792 bestudeerde hij een epidemie die zich had verspreid in enkele Henegouwse gemeenten en in 1792 schreef hij een rapport over een dysenterie die zich in Bergen had ontwikkeld. Hij trouwde in 1763 met Marie-Thérèse Naveau. Ze hadden drie zoons.

Auguste Duvivier (1772-1846) doorliep een ambtelijke en politieke loopbaan, waarbij hij korte tijd Belgisch minister van financies was.
- Leopold Duvivier (Bergen, 9 juni 1804 - Mechelen, 17 juni 1878) werd in 1852 erkend in de erfelijke adel, met de titel baron overdraagbaar bij eerstgeboorte. Hij werd voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg in Mechelen en trouwde in 1837 met Françoise Diercxsens (1797-1866). Het echtpaar bleef kinderloos.
Vincent Duvivier (Bergen, 12 december 1774 - 3 november 1851) werd luitenant-generaal in het Franse leger en later agent in Bergen van de Belgische Nationale Bank. Hij werd in 1829, onder het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, erkend in de erfelijke adel. Hij trouwde met Marie-Thérèse de Thuin (1791-1828) en ze hadden vier kinderen.
- Charles Duvivier (1812-1892) kreeg in 1852 de titel baron, overdraagbaar bij eerstgeboorte. Hij was advocaat, agent van de Nationale Bank en beheerder van het discontokantoor in Bergen. Hij trouwde in 1847 met Hortense Robert de Saint-Symphorien (1825-1902). Ze hadden twee zoons en een dochter, maar geen verdere afstammelingen meer.
  - Jules Duvivier (1858-1919), advocaat, schepen van Bergen, bestendig afgevaardigde van Henegouwen, trouwde met Hélène Hardenpont (1866-1946). Het echtpaar bleef kinderloos. De familie Duvivier doofde bij zijn dood uit in de mannelijke lijn, terwijl zijn zus, Louise Duvivier, als laatste naamdraagster overleed in 1937.
Ignace Louis Duvivier (Bergen, 13 maart 1777 - 7 maart 1853) was kolonel in het leger van het Franse keizerrijk en van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden. In het Belgisch koninkrijk werd hij generaal-majoor en luitenant-generaal. In 1810 werd hij benoemd tot chevalier d'Empire. In 1823 werd hij erkend in de erfelijke adel met de titel baron, overdraagbaar bij eerstgeboorte. Hij trouwde in 1828 met Victoire Gendebien (1799-1864), dochter van Jean-François Gendebien, lid van het Nationaal Congres. Het echtpaar bleef kinderloos.

Literatuur

Généalogie Duvivier, in: Annuaire de la noblesse de Belgique, Brussel, 1859.
A. VAN DE MEERSCH, Auguste-Joseph Duvivier, fonctionnaire général, homme politique, in: Biographie nationale de Belgique, T. VI, Brussel, 1878.
Général GUILLAUME, Ignace-Louis Duvivier, homme de guerre, in: Biographie nationale de Belgique, T. VI, Brussel, 1878.
Général GUILLAUME, Vincent Duvivier, homme de guerre, in: Biographie nationale de Belgique, T. VI, Brussel, 1878.
L. WELLENS-DE DONDER & B. WELLENS, L'hôpital de Saint-Nicolas à Mons à la fin du XVIIIe siècle, in: Annales du Cercle Archéologique du Canton de Soignies, t. XXII, 1963.
R. WELLENS, Joseph-Maximilien Duvivier, médecin, in: Biographie nationale de Belgique, T. XLI, Brussel, 1980.
Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1988, Brussel, 1988.