Wapen van Wijk aan Zee en Duin
Het wapen van Wijk aan Zee en Duin werd op 22 oktober 1817 per Koninklijk Besluit aan de Noord-Hollandse gemeente Wijk aan Zee en Duin toegekend. De gemeente is op 1 mei 1817 uit de gemeente Beverwijk ontstaan en ging op 1 mei 1936 ook weer op in de gemeente Beverwijk. Het wapen van Wijk aan Zee en Duin is sindsdien niet meer in gebruik.
Blazoenering
[bewerken | brontekst bewerken]De blazoenering van het wapen luidde als volgt:
Coupé, het eerste deel van keel beladen met 3 leliën van goud, staande 1 en 2; het tweede coupé waarvan het eerste een zee (van natuurlijke kleur) en het tweede van zilver.[1]
Het wapen is verdeeld in een boven- en onderstuk. Het bovenste is rood van kleur met daarop drie gouden Franse lelies. De lelies staan in een punt met bovenin een in het midden en daaronder twee naast elkaar. Het onderste stuk is ook gedeeld in twee stukken, het bovenste is zeekleurig met golven erin, het onderste deel is wit.
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]Het wapen van Wijk aan Zee en Duin is afgeleid van dat van Beverwijk. De gemeente werd op 1 mei 1817 van de gemeente Beverwijk afgescheiden. Precies 119 jaar later, op 1 mei 1936, werden Beverwijk en Wijk aan Zee en Duin weer samengevoegd. Pas in 1958 werd voor de gemeente Beverwijk een nieuwe ambtsketen gemaakt. De penning met het wapen van Wijk aan Zee en Duin werd behouden, maar de ketting zelf werd gebruikt om de nieuwe ketting te maken. Op een van de schakels van de nieuwe keten staat het wapen van Wijk aan Zee en Duin. Op de andere schakels staan andere symbolen die met Beverwijk te maken hebben.[2] In 2001 werd, vanwege het 400-jarig bestaan van de Hervormde Gemeente, in de hervormde kerk in Wijk aan Zee een glas-in-loodraam onthuld met daarin het wapen van Wijk aan Zee en Duin.
- ↑ Wapen: Gemeente Wijk aan Zee en Duin. Hoge Raad van Adel. Geraadpleegd op 19 januari 2015.
- ↑ Linden, J. van der (2001). Beverwijkse tekenen van waardigheid.. Gearchiveerd op 4 mei 2018. NIEUWSBRIEF Museum Kennemerland en Historisch Genootschap Midden-Kennemerland 9 (22): 2-3