Wereldkampioenschap trial 2008

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wereldkampioen Toni Bou

Het FIM Wereldkampioenschap trial 2008 werd tussen 30 maart en 21 september gereden, waarbij de rijders in 12 wedstrijden verdeeld over 10 landen uitkwamen. Het WK eindigde met de tweede wereldtitel op rij voor de Spaanse Montesarijder Toni Bou, die zijn landgenoot Adam Raga (GasGas) en de Japanner Takahisa Fujinami (Montesa) achter zich liet. Bou slaagde er in 7 van de 12 wedstrijden te winnen, bij de andere 5 wedstrijden eindigde hij op de tweede plaats. Raga op zijn beurt won 4 wedstrijden, behaalde 5 keer een tweede plaats en 2 keer een derde.

Eindklassement[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Naam Vlag van Luxemburg
LUX
Vlag van Ierland
IRL
Vlag van Verenigde Staten
USA
Vlag van Verenigde Staten
USA
Vlag van Japan
JAP
Vlag van Japan
JAP
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Tsjechië
CZE
Vlag van Zweden
SWE
Vlag van Portugal
POR
Vlag van Spanje
SPA
Totaal
1 Vlag van Spanje Toni Bou (Montesa) 20 17 17 20 20 20 17 20 17 17 20 20 225
2 Vlag van Spanje Adam Raga (GasGas) 17 20 13 15 17 17 20 17 20 20 15 17 208
3 Vlag van Japan Takahisa Fujinami (Montesa) 15 15 20 17 15 15 15 15 15 15 13 13 183
4 Vlag van Spanje Jeroni Fajardo (Beta) 10 11 10 13 11 11 11 11 11 11 17 15 142
5 Vlag van Spanje Albert Cabestany (Sherco) 11 13 15 9 9 9 10 13 13 9 11 11 133
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dougie Lampkin (Beta) 13 10 9 8 13 13 13 9 13 13 10 10 130
7 Vlag van Spanje Marc Freixa (GasGas) 9 9 11 11 5 6 8 8 10 10 8 9 104
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk James Dabill (Montesa) 8 8 8 10 6 8 9 10 7 7 9 8 98
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Michael Brown (Beta) 7 7 6 6 7 5 7 7 8 8 - 4 72
10 Vlag van Spanje Daniel Oliveras (Sherco) 6 6 7 7 3 - 6 5 6 6 7 6 65
11 Vlag van Italië Daniele Maurino (GasGas) 4 3 - - - - 5 3 5 - 5 3 28
12 Vlag van Spanje Jordi Pascuet (Beta) 3 - - - - - 4 6 - - - 7 20
13 Vlag van Japan Tomoyuki Ogawa (HRC-Honda) - - - - 8 7 - - - - - - 15
14 Vlag van Japan Fumitaka Nozaki (Yamaha) - - - - 4 10 - - - - - - 14
15 Vlag van Japan Kenichi Kuroyama (Yamaha) - - - - 10 4 - - - - - - 16
16 Vlag van Frankrijk Jérôme Bethune (Beta) 5 5 - - - - 3 1 - - - - 14
17 Vlag van Finland Henri Himmanen (Beta) - 1 - - - - - - - 5 6 - 12
18 Vlag van Tsjechië Martin Kroustek (Beta) - - - - - - - - 3 4 - - 7
19 Vlag van Italië Francesco Iolitta (Scorpa) - - - - - - 1 2 4 - - - 7
20 Vlag van Verenigd Koninkrijk Shaun Morris (GasGas) 2 4 - - - - - - - - - - 6
21 Vlag van Frankrijk Loris Gubian (Sherco) - - - - - - - - - - - 5 5
22 Vlag van Italië Michele Orizio (Scorpa) - - - - - - 4 - - - - 4
23 Vlag van Japan Masataro Iuchi (Beta) - - - - 1 3 - - - - - - 4
24 Vlag van Japan Tsuyoshi Ogawa (Beta) - - - - 2 2 - - - - - - 4
25 Vlag van Duitsland Carsten Stranghöner (Montesa) 1 2 - - - - - - - - - - 3
26 Vlag van Frankrijk Nicolas Gontard (GasGas) - - - - - - - - - - - 2 2
27 Vlag van Frankrijk Christophe Bruand (Scorpa) - - - - - - 2 - - - - - 2
28 Vlag van Japan Kazuhiro Onishi (HRC Honda) - - - - - 1 - - - - - - 1


Wedstrijdoverzicht[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Land Datum Naam circuit Winnaar
1 Vlag van Luxemburg LUX 30 maart Ettelbréck Toni Bou (Montesa)
2 Vlag van Ierland IRL 6 april Bangor Adam Raga (GasGas)
3 Vlag van Verenigde Staten USA 26 april Sequatchie Takahisa Fujinami (Montesa)
4 Vlag van Verenigde Staten USA 27 april Sequatchie Toni Bou (Montesa)
5 Vlag van Japan JAP 31 mei Twin Ring Motegi Toni Bou (Montesa)
6 Vlag van Japan JAP 1 juni Twin Ring Motegi Toni Bou (Montesa)
7 Vlag van Frankrijk FRA 22 juni Maisse Adam Raga (GasGas)
8 Vlag van Italië ITA 29 juni Tolmezzo Toni Bou (Montesa)
9 Vlag van Tsjechië CZE 6 juli Kramolin Adam Raga (GasGas)
10 Vlag van Zweden SWE 31 augustus Uddevalla Adam Raga (GasGas)
11 Vlag van Portugal POR 14 september Lordelo Toni Bou (Montesa)
12 Vlag van Spanje ESP 21 september Castelloli Toni Bou (Montesa)

Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]