Wereldkampioenschappen gewichtheffen 1949

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wereldkampioenschappen gewichtheffen 1949
Het WK-podium bij de bantamgewichten.
Gehouden in Vlag van Nederland Scheveningen
Editie 27e (wk)
31e (ek)
Jaar 1949
Sport Gewichtheffen
Organisator FIPH
Eerste editie 1891
Navigatie
1947     1950
Portaal  Portaalicoon   Sport
Bioscoopjournaal over het WK van 1949 in het Circus van Scheveningen.

De wereldkampioenschappen gewichtheffen 1949 waren door de Fédération Internationale de Poids et Halteres (FIPH) georganiseerde kampioenschappen voor gewichtheffers. De 27e editie van de wereldkampioenschappen vond plaats in het Circustheater in het Nederlandse Scheveningen van 4 tot en met 6 september 1949. Het was tevens de 31e editie van de Europese kampioenschappen.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Wereldkampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Goud was er voor de Amerikanen Stanley Stanczyk (middenzwaargewichten) en John Davis (zwaargewichten), de Egyptenaren Khadr El-Touni (middengewichten), Ibrahim Shams (lichtgewichten) en Mahmoud Fayad (vedergewichten) en de Iraniër Mahmoud Namjoo (bantamgewichten). Namjoo vestigde er een nieuw wereldrecord (90+97,5+127,5 kg).[1]

In totaal kapen de Amerikanen vijf medailles weg (tweemaal goud, tweemaal zilver en eenmaal brons), de Egyptenaren behalen er vier (driemaal goud en eenmaal zilver) en de Iraniërs drie (eenmaal goud en tweemaal zilver). De Belg Robert Allart behaalde er brons. Daarnaast waren er twee medailles voor Frankrijk (eenmaal zilver en eenmaal brons) en Denemarken (tweemaal zilver). Zweden keerde met een medailles (brons) naar huis.

Europese kampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Europees goud was er voor de Fransen Marcel Thévenet (bantamgewichten) en Jean Debuf (middenzwaargewichten), de Denen Johan Runge (vedergewichten) en Niels Petersen (zwaargewichten), de Zweed Arvid Andersson (lichtgewichten) en de Brit Ernest Peppiatt (middengewichten).[2]

De Fransen kaapten in totaal vier medailles weg (tweemaal goud, eenmaal zilver en eenmaal brons), evenals de Finnen (tweemaal zilver en tweemaal brons). De Denen (tweemaal goud), Britten (eenmaal goud en eenmaal zilver), Zweden (eenmaal goud en eenmaal brons) en de Belgen (eenmaal zilver en enmaal brons) elks twee. Het Belgisch zilver werd behaald door Robert Allart bij de zwaargewichten en het brons door Theofiel Huyge bij de lichtgewichten. Allart tilde in totaal 387,5 kg (127,5 + 115 + 145 kg)[3] en Huyge 297,5 kg (85 + 92,5 + 120 kg).[4]

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Wereldkampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Gewichtsklasse Goud Zilver Brons
Bantamgewichten Mahmoud Namjoo 315 kg Vlag van Egypte (1923-1958) Kamal Mahgoub 295 kg Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Joseph DePietro 295 kg
Vedergewichten Vlag van Egypte (1923-1958) Mahmoud Fayad 332,5 kg Vlag van Denemarken Johan Runge 312,5 kg Vlag van Frankrijk Max Heral 302,5 kg
Lichtgewichten Vlag van Egypte (1923-1958) Ibrahim Shams 352,5 kg Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Joe Pitman 342,5 kg Vlag van Zweden Arvid Andersson 322,5 kg
Middengewichten Vlag van Egypte (1923-1958) Khadr El-Touni 397,5 kg Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Pete George 385 kg Hassan Rahnavardi 340 kg
Middenzwaargewichten Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Stanley Stanczyk 412,5 kg Vlag van Frankrijk Jean Debuf 382,5 kg Rasoul Raeisi 365 kg
Zwaargewichten Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) John Davis 442,5 kg Vlag van Denemarken Niels Petersen 390 kg Vlag van België Robert Allart 387,5 kg

Europese kampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Gewichtsklasse Goud Zilver Brons
Bantamgewichten Vlag van Frankrijk Marcel Thévenet 267,5 kg niet uitgereikt
Vedergewichten Vlag van Denemarken Johan Runge 312,5 kg Vlag van Frankrijk Max Heral 302,5 kg Vlag van Finland Einar Sundström 270 kg
Lichtgewichten Vlag van Zweden Arvid Andersson 322,5 kg Vlag van Finland Tot Lehtonen 300 kg Vlag van België Theofiel Huyge 297,5 kg
Middengewichten Vlag van Verenigd Koninkrijk Ernest Peppiatt 335 kg Vlag van Finland Frank Teräskari 332,5 kg Vlag van Zweden Sigvard Kinnunen 330 kg
Middenzwaargewichten Vlag van Frankrijk Jean Debuf 382,5 kg Vlag van Verenigd Koninkrijk Ernest Roe 350 kg Vlag van Finland Juhani Vellamo 342,5 kg
Zwaargewichten Vlag van Denemarken Niels Petersen 390 kg Vlag van België Robert Allart 387,5 kg Vlag van Frankrijk Raymond Herbaux 365 kg