Wet van Sullerot
Uiterlijk
Volgens de wet van Sullerot is er een verband tussen het percentage vrouwen werkzaam in een beroepsgroep en de status die het beroep heeft.[1] Het verband werd in 1968 voor het eerst beschreven door Evelyne Sullerot, een Frans feministe.[2]
Hoe meer vrouwen gaan werken in ooit door mannen gedomineerde beroepsgroep, des te minder aanzien het werk heeft.[2] De financiële vergoeding die voor het werk gegeven wordt stijgt of daalt mee, al naargelang deze status, en de wet van Sullerot wordt daarmee gezien als een van de verklaringen voor de aanhoudende loonkloof tussen mannen en vrouwen.[3]
Het Nederlandse Centraal Planbureau trok dit verband in 2007 echter in twijfel, op basis van de cijfers die het op dat moment had.[2]
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Malou van Hintum, Weglopende mannen zijn watjes. de Volkskrant (22 juni 2008). Geraadpleegd op 30 september 2020.
- ↑ a b c Dorien Pels, Meer vrouwen, minder aanzien?. Trouw (6 november 2007). Geraadpleegd op 30 september 2020.
- ↑ Waarom dokters (v) van nu minder verdienen dan dokters (m) van toen. OneWorld (29 september 2020). Geraadpleegd op 30 september 2020.