Whitbread Round the World 1993-1994

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Whitbread Round the World 1993-1994 was de zesde editie van de zeilwedstrijd om de wereld die tegenwoordig de "Volvo Ocean Race" heet. De race werd gewonnen door de Nieuw-Zeelandse boot "New Zealand Endeavour" van de schipper Grant Dalton.

Route[bewerken | brontekst bewerken]

Er werd dezelfde route gevaren als tijdens de vorige race die in 1989 van start was gegaan..

Etappe Start Finish Afstand Datum start Winnaar
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Southampton Vlag van Uruguay Punta del Este 5.938 Nm 25 september 1993 New Zealand Endeavour
2 Vlag van Uruguay Punta del Este Vlag van Australië Fremantle 7.558 Nm 13 november 1993 Intrum Justitia
3 Vlag van Australië Freemantle Vlag van Nieuw-Zeeland Auckland 3.272 Nm 8 januari 1994 New Zealand Endeavour
4 Vlag van Nieuw-Zeeland Auckland Vlag van Uruguay Punta del Este 5.914 Nm 19 februari 1994 New Zealand Endeavour
5 Vlag van Uruguay Punta del Este Vlag van Verenigde Staten Fort Lauderdale 5.475 Nm 2 april 1994 Yamaha
6 Vlag van Verenigde Staten Fort Lauderdale Vlag van Verenigd Koninkrijk Southampton 3.818 Nm 21 mei 1994 Tokio

Teams[bewerken | brontekst bewerken]

Aan de zesde editie deden 15 teams mee. Vijf daarvan kwamen uit in de Maxi-klasse en de overige tien in de speciaal voor de race ontworpen Whitbread-60-boten. Voor de tweede keer in de geschiedenis deed een boot alleen met vrouwen mee; de "Heineken". Eén boot haalde de finish niet.

Scoringssysteem[bewerken | brontekst bewerken]

Voor het eerst werd er niet gevaren volgens het handicapsysteem. De werkelijk gevaren tijden werden bij elkaar opgeteld. Het team met de snelste tijd won de race was de winnaar.

Eindklassement[bewerken | brontekst bewerken]

Positie Team Land Schipper(s) Klasse Totale tijd
1 New Zealand Endeavour Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland Grant Dalton Maxi 120 dagen en 5 uur
2 Yamaha Vlag van Japan Japan Ross Field V60 120 dagen en 14 uur
3 Merit Cup Vlag van Zwitserland Zwitserland Pierre Fehlmann Maxi 121 dagen en 2 uur
4 Intrum Justitia Vlag van Europa Europese Unie Roger Nilson, Lawrie Smith V60 121 dagen en 5 uur
5 Galicia '93 Pescanova Vlag van Spanje Spanje Javier Gandara V60 122 dagen en 6 uur
6 Winston Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Brad Butterworth V60 122 dagen en 9 uur
7 La Poste Vlag van Frankrijk Frankrijk Eric Tabarly Maxi 123 dagen en 22 uur
8 Tokio Vlag van Japan Japan Chris Dickson V60 128 dagen en 16 uur
9 Brooksfield Vlag van Italië Italië Guido Maisto V60 130 dagen en 4 uur
10 Hetman Sahaidachny Vlag van Oekraïne Oekraïne Eugene Platon V60 135 dagen en 23 uur
11 Dolphin & Youth Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Matt Humphries V60 137 dagen en 21 uur
12 Heineken Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Dawn Riley V60 138 dagen en 16 uur
13 Uruguay Natural Vlag van Uruguay Uruguay Gustavo Vanzini Maxi 144 dagen en 20 uur
14 Odessa Vlag van Oekraïne Oekraïne Anatoly Verba V60 158 dagen en 4 uur
DNF Fortuna Vlag van Spanje Spanje Lawrie Smith Maxi -

DNF: Niet gefinisht. De Fortuna moest opgeven nadat tijdens de eerste etappe de achterste mast was gebroken. In de tweede etappe nam de schipper Smith het roer over van de "Intrum Justitia" waarvan schipper Nilson vanwege een blessure had moeten opgeven.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]