Willem van Nassau-Weilburg
Willem | ||
---|---|---|
Plaats uw zelfgemaakte foto hier | ||
Graaf van Nassau-Ottweiler | ||
Regeerperiode | 1593-1594 | |
Co-regent | Lodewijk II Johan Casimir | |
Voorganger | Albrecht | |
Opvolger | Lodewijk II | |
Graaf van Nassau-Weilburg | ||
Regeerperiode | 1593-1597 | |
Co-regent | Lodewijk II (tot 1594) Johan Casimir (tot 1594) | |
Voorganger | Albrecht | |
Opvolger | Lodewijk II Johan Casimir | |
Huis | Nassau-Weilburg | |
Vader | Albrecht van Nassau-Weilburg | |
Moeder | Anna van Nassau-Siegen | |
Geboren | 25 augustus 1570 | |
Gestorven | 19 november 1597 Burgschwalbach | |
Begraven | Sint-Maartenskerk, Weilburg | |
Partner | Erica van Isenburg-Büdingen | |
Religie | Luthers | |
Het wapen van de graven van Nassau, Saarbrücken en Saarwerden sinds 1527 |
Willem van Nassau-Weilburg (25 augustus 1570[1][2][3][4][5][6] - Burgschwalbach, 19 november 1597)[1][2][3][4][5] was graaf van Nassau-Weilburg, een deel van het graafschap Nassau. Hij stamt uit de Walramse Linie van het Huis Nassau.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Willem was de vierde zoon van graaf Albrecht van Nassau-Weilburg en Anna van Nassau-Siegen,[1][2][3][4][5] dochter van graaf Willem I "de Rijke" van Nassau-Siegen en Juliana van Stolberg-Wernigerode.[1][2][3][4][5][6]
Na het overlijden van zijn vader op 11 november 1593, volgde Willem hem op samen met zijn broers Lodewijk en Johan Casimir. Hun oom graaf Filips III van Nassau-Saarbrücken werd tot voogd voor de jongste broer benoemd. Reeds op 6 maart 1594 verdeelden de drie broers de erfenis. Hun oom was hun daarbij behulpzaam. Lodewijk verkreeg Ottweiler, Johan Casimir verkreeg Gleiberg, en Willem verkreeg Weilburg en Burgschwalbach. De gravin-weduwe en moeder Anna verkreeg het ambt Wehen als weduwengoed. In de verdeling werd ook bepaald dat de burchten Homburg, Blieskastel, Lahr, Bensdorf en Helflingen gezamenlijk zouden worden beheerd. Vervreemdbare en onvervreemdbare schulden werden volgens een vastgelegde verdeelsleutel over de drie broers verdeeld.
Willems residentie Slot Weilburg was enige jaren daarvoor gereedgekomen, zodat het in zijn tijd een van de modernste van de Walramse Linie was. Aangezien Johan Casimirs residentie Burcht Gleiberg niet zo comfortabel was als de andere twee, ontving deze 4.000 gulden van zijn broer Willem en 2.000 gulden van zijn broer Lodewijk om zijn residentie passend uit te kunnen bouwen.
Na Willems vroege dood viel zijn nalatenschap aan zijn broers Lodewijk en Johan Casimir. Willem werd begraven in de Sint-Maartenskerk te Weilburg.[7]
Huwelijk en kinderen
[bewerken | brontekst bewerken]Willem huwde te Birstein op 1 februari 1596[8] met Erica van Isenburg-Büdingen (13 januari 1569[1][2][3][4][5][6] - Berleburg, 16 april 1628 o.s.),[9] dochter van graaf Filips van Isenburg-Büdingen en Irmgard van Solms-Braunfels.[1][2]
Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren:[1][2][3][4][5][6]
- Anna (6 januari 1597 - 7 januari 1645), huwde te Ottweiler op 28 november 1628 n.s. met graaf Frederik van Leiningen-Dachsburg (8 februari 1593 - 29 april 1651).
- Elisabeth Juliana (Weilburg, 27 maart 1598 - Berleburg, 18 april 1682), huwde eerst te Burgschwalbach in 1627[10] met graaf Lodewijk Casimir van Sayn-Wittgenstein-Berleburg (30 april 1598 - (vermoord door rovers) in Hessen, 6 juni 1643), en daarna op 27 augustus 1647 met graaf George van Sayn-Wittgenstein-Berleburg (25 januari 1605 - 10 december 1680).
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Wilhelm (Nassau-Weilburg) op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- dr. A.W.E. Dek, Genealogie van het Vorstenhuis Nassau, Europese Bibliotheek, Zaltbommel, 1970.
- J.G. Hagelgans, Nassauische Geslechtstafel des Walramischen Stammes, Frankfurt/Leipzig, 1753.
- Michel Huberty, Alain Giraud, F. & B. Magdelaine, l’Allemagne Dynastique. Tome III Brunswick-Nassau-Schwarzbourg, Alain Giraud, Le Perreux, 1981.
- Wilhelm Karl Prinz von Isenburg, Stammtafeln zur Geschichte der europäischen Staaten, Berlijn, 1936.
- Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln. Stammtafeln zur Geschichte europäischen Staaten. Neue Folge, Marburg 1978-1982.
- dr. Christian Spielmann, Geschichte von Nassau, Wiesbaden, 1909, p. 173.
- Johann Textor von Haiger, Nassauische Chronik, Christoff Raab, Herborn, 1617. Facsimile heruitgave, Bonn + Fries, Siegen, 1984.
- J.M. van der Venne en Alexander A.M. Stols, Geslachts-Register van het Vorstenhuis Nassau, Maastricht, 1937.
- A.A. Vorsterman van Oyen, Het vorstenhuis Oranje-Nassau. Van de vroegste tijden tot heden, A.W. Sijthoff en J.L. Beijers, Leiden en Utrecht, 1882.
- Carl Wehrum, Chronik der Schlosskirche zu Weilburg, Weilburg an der Lahn, z.j.
- (en) Medieval Lands - Nassau.
Voetnoten
- ↑ a b c d e f g Huberty et al. (1981).
- ↑ a b c d e f g (en) Medieval Lands - Nassau.
- ↑ a b c d e f Dek (1970).
- ↑ a b c d e f Van der Venne & Stols (1937).
- ↑ a b c d e f Vorsterman van Oyen (1882).
- ↑ a b c d Schwennicke.
- ↑ Wehrum.
- ↑ Huberty et al. (1981), die in een voetnoot vermeldt: “Op 31-1-1596 volgens von Isenburg (1936). Hagelgans (1753), Vorsterman van Oyen (1882) en Van der Venne & Stols (1937) vermelden 12-1-1596. Volgens Hagelgans (1753) vermeldt in het huwelijkscontract getekend te Birstein op 29-1-1596. Maar onderzoek in het contract in het Staatsarchiv te Wiesbaden onthulde zoiets niet. Een document in het Staatsarchiv te Wiesbaden daarentegen, zijnde een ontwerp van een brief gedateerd Birstein 2-2-1596, vermeldt dat het huwelijk plaatsvond in aanwezigheid van de familie ‘ici, à Birstein, le premier de ce mois’.” (en) Medieval Lands - Nassau vermeldt ook Birstein 1 februari 1596. Dek (1970) daarentegen 12 januari 1596.
- ↑ Huberty et al. (1981), die in een voetnoot vermeldt: “von Isenburg (1936) vermeldt overleden te Burg Schwalbach hetgeen onmogelijk is daar te Berleburg, meer dan honderd kilometer daarvandaan, George graaf van Sayn-Wittgenstein op 17-4-1628 kennis geeft van het overlijden ‘hier, mercredi le 16 de ce mois, à 4 h du soir’. Uit de details over de laatste jaren van Erica blijkt dat zij laatstelijk te Berleburg woonde waar haar dochter de echtgenote van een graaf van Say-Wittgenstein was (zie Die Berleburger Chronik in: Zeitschrift “Wittgenstein”, Beiheft 2, Laasphe, 1964). Zie eveneens een kennisgeving in het archief te Büdingen d.d. Berleburg 17-4-1628 die kennis geeft van het overlijden ‘allhier gestern zw. 4 u. 5 Uhren Nachmittag’.” (en) Medieval Lands - Nassau vermeldt overleden Berleburg 16/26 april 1628. Dek (1970) daarentegen vermeldt Burg-Schwalbach 16 april 1628.
- ↑ Huberty et al. (1981), die in een voetnoot vermeldt: “Van der Venne & Stols (1937) situeert het huwelijk in 1629 hetgeen onjuist is. Volgens het huwelijkscontract in het Staatsarchiv te Wiesbaden is dat getekend (zonder plaats) op 23-6-1627. Het huwelijk vond plaats op 26-8-1627 volgens Schwennicke IV, 5 en op 28-8-1627 volgens Genealogisches Handbüch des Adels XIX, 257. De tweede datum is onjuist, de eerste datum betreft de Heimführung volgens Die Berleburger Chronik in: Zeitschrift “Wittgenstein”, Beiheft 2, Laasphe, 1964, waar vermeld wordt dat het huwelijk gesloten werd te Burgschwalbach zonder dat een datum vermeldt wordt.” (en) Medieval Lands - Nassau vermeldt gehuwd Burg Schwalbach 1627. Dek (1970) vermeldt 26 augustus 1627. Vorsterman van Oyen (1882) vermeldt 1629.