Willie Dixon
| Willie Dixon | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 1 juli 1915 | |||
| Geboorteplaats | Vicksburg
| |||
| Overleden | 29 januari 1992 | |||
| Overlijdensplaats | Burbank
| |||
| Land | Verenigde Staten | |||
| Officiële website (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Willie Dixon (Vicksburg (Mississippi), 1 juli 1915 – Burbank, Californië, 29 januari 1992) was een Amerikaanse bluescomponist, maar ook producer, pianist, bassist en zanger.
Biografie
Dixon werkte sinds de jaren 40 met alle groten van de Chicagoblues voor het Chess-label, zoals Muddy Waters, Howlin' Wolf, Memphis Slim, Bo Diddley en zelfs Chuck Berry.Veel van zijn songs zijn ook door andere artiesten uitgebracht. Bijvoorbeeld het nummer "Little Red Rooster", niet alleen bekend van de Rolling Stones, maar ook op plaat gezet door de Doors. De eerste plaat van Led Zeppelin met dezelfde naam bevat ook 2 nummers welke gecomponeerd zijn door Willie Dixon, namelijk "You Shook Me" en "I Can't Quit You Baby".[1]
Een uitvoering die daar niet vermeld wordt is de vertaling door André van Duin in 1972 van "I'm nervous" met als titel "De Zenuwpees". Dixon componeerde tevens "Wang Dang Doodle", dat in 1970 door Livin' Blues werd uitgebracht op single.
Klassiekers van zijn hand zijn: "Little Red Rooster", "I ain't supersticious", "Back Door Man", "Spoonful", "I just want to make love to you", "You can't judge a book by the cover". Zijn nummers werden veelvuldig gecoverd door o.a. The Rolling Stones, The Doors, Led Zeppelin, Jeff Beck Group, Etta James, Cream, Ten Years After, Manfred Mann en Selah Sue.
Dixon werd opgenomen in de Mississippi Musicians Hall of Fame. Hij overleed op 76-jarige leeftijd aan de gevolgen van hartfalen.
| Bronnen, noten en/of referenties |