Naar inhoud springen

World Athletics Relays 2021 – 4×400 meter mannen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
pictogram atletiek2021 World Athletics Relays
4×100 meter mannen
Gehouden in Vlag van Polen Chorzów
Jaar 2021
Data 1 en 2 mei
Sport Atletiek
Accommodatie(s) Śląskistadion
Deelnemers 65 atleten uit 15 landen
Medailles
Goud  Jochem Dobber
Liemarvin Bonevacia
Ramsey Angela
Tony van Diepen
 Vlag van Nederland Nederland
Zilver  Rikuya Ito
Kaito Kawabata
Kentaro Sato
Aoto Suzuki
"Kazuma Higuchi"
 Vlag van Japan Japan
Brons  Isaac Makwala
Boitumelo Masilo
Ditiro Nzamani
Leungo Scotch
 Vlag van Botswana Botswana
Vorige: 2019     Volgende: 2024
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen

De 4×400 meter mannen op de World Athletics Relays 2021 vond plaats op 1 en 2 mei in het Śląskistadion van Chorzów.

Records[1][bewerken | brontekst bewerken]

Wereldrecord Vlag van Verenigde Staten Andrew Valmon, Quincy Watts, Butch Reynolds, Michael Johnson 2:54,29 Vlag van Duitsland Stuttgart 22 augustus 1993
Kampioenschapsrecord Vlag van Verenigde Staten David Verburg, Tony McQuay, Christian Taylor, LaShawn Merritt 2:57,25 Vlag van Bahama's Nassau 25 mei 2014
Wereldleiding Vlag van Verenigde Staten Daniel Stokes, Randolph Ross, Elijah Young, Trevor Stewart 3:00.23 Vlag van Verenigde Staten Austin 27 March 2021
Afrikaans record Vlag van Nigeria Enefiok Udo-Obong, Sunday Olarewaju Bada, Jude Monye, Clement Chukwu 2:58,68 Vlag van Australië Sydney 30 september 2000
Aziatisch record Vlag van Qatar Abderrahman Samba, Mohamed Nasir Abbas, Mohamed el Nour, Abdalelah Haroun 3:00,56 Vlag van Indonesië Jakarta 30 augustus 2018
Noord, centraal en

caribisch record

Vlag van Verenigde Staten Andrew Valmon, Quincy Watts, Butch Reynolds, Michael Johnson 2:54,29 Vlag van Duitsland Stuttgart 22 augustus 1993
Zuid-Amerikaans record Vlag van Brazilië Eronilde de Araújo, Anderson Jorge dos Santos, Claudinei da Silva, Sanderlei Parrela 2:58,56 Vlag van Canada Winnipeg 30 juli 1999
Europees record Vlag van Verenigd Koninkrijk Adam Gemili, Zharnel Hughes, Richard Kilty, Nethaneel Mitchell-Blake 3:56,60 Vlag van Verenigde Staten Atlanta 3 augustus 1996
Oceanisch record Vlag van Australië Darren Clark, Rick Mitchell, Gary Minihan, Bruce Frayne 2:59,70 Vlag van Verenigde Staten Los Angeles 11 augustus 1984

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Series[2][bewerken | brontekst bewerken]

De eerste twee van elke serie kwalificeerden zich direct voor de finale (Q). Diegene kwalificeerde zich direct voor de Olympische spelen 2020 (OQ) en voor de Wereldkampioenschappen atletiek 2022 (WQ).

Rang Serie Baan Land Atleten Tijd Bijz.
1 2 7 Vlag van Nederland NED Jochem Dobber, Liemarvin Bonevacia, Ramsey Angela, Tony van Diepen 3:03,03 Q, OQ, WQ, SB
2 1 7 Vlag van Japan JPN Rikuya Ito, Kentaro Sato, Kazuma Higuchi, Kaito Kawabata 3:03,31 Q, OQ, WQ, SB
3 2 4 Vlag van Zuid-Afrika RSA Lythe Pillay, Zakhiti Nene, Oscar Mavundla, Ranti Marvin Dikgale 3:03,79 Q, OQ, WQ, SB
4 2 5 Vlag van België BEL Dylan Borlée, Robin Vanderbemden, Jonathan Sacoor, Kevin Borlée 3:04,01 Q, WQ, SB
5 3 7 Vlag van Botswana BOT Isaac Makwala, Leungo Scotch, Boitumelo Masilo, Ditiro Nzamani 3:04,03 Q, OQ, WQ, SB
6 1 6 Vlag van Colombia COL Jhon Perlaza, Yilmar Herrera, Jhon Solís, Anthony Zambrano 3:04,64 Q, WQ, SB
7 1 3 Vlag van Frankrijk FRA Mamadou Kassé Hann, Loïc Prévot, Nicolas Courbière, Thomas Jordier 3:04,78 Q, WQ, SB
8 3 5 Vlag van Italië ITA Lorenzo Benati, Alessandro Sibilio, Brayan Lopez, Vladimir Aceti 3:04,81 Q, WQ, SB
9 3 3 Vlag van Polen POL Kajetan Duszyński, Dariusz Kowaluk, Wiktor Suwara, Karol Zalewski 3:05,04 SB, WQ
10 1 4 Vlag van Tsjechië CZE Michal Desenský, Pavel Maslák, Martin Tuček, Patrik Šorm 3:05,11 SB, WQ
11 3 6 Vlag van Duitsland GER Tobias Lange, Marvin Schlegel, Torben Junker, Manuel Sanders 3:05,83 SB
12 2 6 Vlag van Turkije TUR Oğuzhan Kaya, Yavuz Can, Berke Akçam, İlyas Çanakçı 3:06,05 SB
13 2 3 Vlag van Spanje ESP Óscar Husillos, Lucas Búa, Manuel Guijarro, Samuel García 3:06,09 SB
14 3 4 Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Joseph Brier, James Williams, Kevin Metzger, Dwayne Cowan 3:10,63
15 1 5 Vlag van Kenia KEN Stanley Kieti Mutunga, William Rayian, David Sanayek Kapirante, Kevin Kiprotich Tonui 3:10,81 SB

Finale[3][bewerken | brontekst bewerken]

Rang Baan Land Atleten Tijd Bijz.
Goud 5 Vlag van Nederland NED Jochem Dobber, Liemarvin Bonevacia, Ramsey Angela, Tony van Diepen 3:03,45
Zilver 4 Vlag van Japan JPN Ryuichiro Sakai, Ryota Suzuki, Daisuke Miyamoto, Hiroki Yanagita 3:04,45
Brons 7 Vlag van Botswana BOT Isaac Makwala, Leungo Scotch, Boitumelo Masilo, Ditiro Nzamani 3:04,77
4 8 Vlag van Italië ITA Lorenzo Benati, Alessandro Sibilio, Brayan Lopez, Vladimir Aceti 3:05,11
5 6 Vlag van Zuid-Afrika RSA Lythe Pillay, Zakhiti Nene, Oscar Mavundla, Ranti Marvin Dikgale 3:05,76
6 9 Vlag van Colombia COL Jhon Perlaza, Yilmar Herrera, Jhon Solís, Anthony Zambrano 3:05,91
7 3 Vlag van Frankrijk FRA Victor Coroller, Gilles Biron, Ludovic Ouceni, Muhammad Kounta 3:06,16
8 2 Vlag van België BEL Dylan Borlée, Robin Vanderbemden, Jonathan Sacoor, Kevin Borlée 3:10,74
  1. World Athletics. web.archive.org (4 maart 2021). Geraadpleegd op 26 mei 2024.
  2. HEATS | 4x400 Metres Relay | Results | Silesia 21 | World Athletics Relays. worldathletics.org. Geraadpleegd op 26 mei 2024.
  3. Uitslag finale.